Από το μαθητή του ΣΤ1, Κώστα Σ.
Γράφτηκε στα πλαίσια εργασίας στο μάθημα της Γλώσσας.
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε μια πόλη ένα παιδί. Το μόνο που έκανε όλη μέρα ήταν να παίζει το ηλεκτρονικό του. Ήταν τέτοιο το πάθος του που ξεχνούσε να καλύπτει τις καθημερινές του ανάγκες. Ξεχνούσε να κάνει μπάνιο, να φάει ακόμα και να κοιμηθεί. Ζούσε όλη μέρα για μια οθόνη, θεονήστικο με τρισάθλια βρόμικα ρούχα.
Ένα πρωί ξύπνησε στο νοσοκομείο. Δυστυχώς όλη αυτή η συνήθεια τον είχε αρρωστήσει. Μετά από λίγο καιρό έφαγε το πρωινό του και του φάνηκε πεντανόστιμο. Είχε ξεχάσει το πώς είναι να τρως ολόφρεσκες φρυγανιές και κατακόκκινη μαρμελάδα φράουλα.
Ένα πρωί ξύπνησε στο νοσοκομείο. Δυστυχώς όλη αυτή η συνήθεια τον είχε αρρωστήσει. Μετά από λίγο καιρό έφαγε το πρωινό του και του φάνηκε πεντανόστιμο. Είχε ξεχάσει το πώς είναι να τρως ολόφρεσκες φρυγανιές και κατακόκκινη μαρμελάδα φράουλα.
Είχε ξεχάσει το πώς είναι να ζεις στην πραγματική ζωή!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου