Από τις μαθήτριες του ΣΤ1, Δανάη Μ. και Εμμανουέλα Σ.
Ζήτησα από τη γιαγιά μου να μου πει μία από τις ιστορίες που μου έλεγε όταν ήμουν μικρή και συγκεκριμένα την αγαπημένη μου!!! Διαβάστε παρακάτω για να την μάθετε κι εσείς:
Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα μακρινό χωριό ζούσαν μια γιαγιά και ένας παππούς.
Κάθε βράδυ ο παππούς άφηνε τη γιαγιά στο σπίτι και πήγαινε στο καφενείο να πιει καφέ, να περάσει η ώρα του και να δει τους φίλους του. Η γιαγιά όμως έμενε μόνη της και δεν είχε με κάποιον να μιλήσει. Τότε, έπαιρνε ένα σκαμνάκι και καθόταν δίπλα στο αναμμένο τζάκι, απέναντι της έβαζε ένα άλλο σκαμνάκι και φανταζόταν έναν άνθρωπο και του έλεγε:
Μια βραδιά που ο παππούς έφυγε για το καφενείο, άκουσε τη γιαγιά να μιλάει μέσα στο σπίτι και αναρωτήθηκε με ποιον να μιλάει άραγε. Πήρε μια σκάλα και ανέβηκε στη σκέπη του σπιτιού, έβγαλε ένα κεραμίδι και από την τρύπα είδε τη γιαγιά να μιλάει μόνη της. Νόμιζε ότι έπαθε τίποτα. Μπήκε μέσα σπίτι και την ρώτησε γιατί μιλάει μόνη της. Η γιαγιά του απάντησε ότι μια και δεν είχε κάποιον να μιλήσει, μιλούσε μόνη της.
Από τότε, ο παππούς αποφάσισε να μην ξαναπάει στο καφενείο αλλά να μένει στο σπίτι μαζί με τη γιαγιά, για να της κάνει παρέα. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα..
Ελπίζω ο παππούς να μην αφήσει ξανά τη γιαγιά μόνη της ποτέ!!!!!
Ωραια ιστορια!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο Μαριαννα απο 1ο Δημοτικο Σχολειο Περιστεριου ΣΤ1!♥