Από τη μαθήτρια του ΣΤ1, Ζωή Π.
Η ιστορία αυτή γράφτηκε με αφορμή εργασία στο μάθημα της Γλώσσας.
Διαβάστε την παρακάτω ιστορία για να μάθετε ποιος ήταν ο Ορέστης και ποια ήταν η σχέση του με το γεράκο. Είναι μια συγκινητική ιστορία που ελπίζουμε να σας αρέσει. Απολαύστε την!!!
Η ιστορία αυτή γράφτηκε με αφορμή εργασία στο μάθημα της Γλώσσας.
Διαβάστε την παρακάτω ιστορία για να μάθετε ποιος ήταν ο Ορέστης και ποια ήταν η σχέση του με το γεράκο. Είναι μια συγκινητική ιστορία που ελπίζουμε να σας αρέσει. Απολαύστε την!!!
Μια φορά και έναν καιρό σε ένα μεγάλο και πλούσιο αρχοντικό ζούσε ένας φιλότιμος, ευγενικός, φιλικός και καλός άνθρωπος που τον έλεγαν Ορέστη. Ο Ορέστης τις καθημερινές μέρες καλούσε τους φίλους του για φαγητό. Το να μαγειρεύει για τους φίλους του ήταν το πάθος του. Τα Σαββατοκύριακα καθόταν στο σπίτι του κι έβλεπε τηλεόραση ή κοιτούσε τη θέα της πόλης απ’ τη βεράντα του απολαμβάνοντας το τσάι του.
Ένα Σαββατιάτικο ηλιόλουστο πρωινό που ο Ορέστης έτρωγε το πρωινό του στη βεράντα, πέρασε έξω από το σπίτι του ένας γεράκος. Φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένος με τα τρισάθλια ρούχα που φορούσε και φαινόταν θεονήστικος. Τότε ο Ορέστης του φώναξε:
- Καλέ μου κύριε, περάστε μέσα να σας φιλέψω κάτι!
Ο γεράκος μπήκε μέσα στο σπίτι του Ορέστη αφού του το ζήτησε με τόση ευγένεια. Ο Ορέστης του πρόσφερε πρωινό με ολόφρεσκο ψωμί, βούτυρο και κατακόκκινη μαρμελάδα φράουλα. Του έδωσε επίσης ένα ποτήρι φρέσκο χυμό πορτοκάλι και λίγο δροσερό νερό για να πιεί.
- Το πρωινό είναι πεντανόστιμο καλό μου παιδί. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, είπε ο γεράκος στον Ορέστη αφού έφαγε όλο το φαγητό που του είχε φτιάξει.
- Ορέστη με λένε κύριε κι ευχαριστώ! Ελπίζω να το απολαύσατε!του είπε κι έγινε κατακόκκινος σαν τη μαρμελάδα.
- Ναι Ορέστη μου το απόλαυσα! Ήταν υπέροχο! Τώρα όμως πρέπει να φύγω. Το όνομα μου είναι Νεκτάριος. Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι! Αντίο!
- Στάσου! Μπορείς να μείνεις εδώ αν θέλεις!
- Καλύτερα όχι Ορέστη μου, μην σε βάζω σε κόπο.
- Μα τι λέτε τώρα κύριε Νεκτάριε, χαρά μου να σας φιλοξενήσω!- - Ευχαριστώ πολύ Ορέστη! Πρώτη φορά στη ζωή μου, μου λένε κάτι τόσο καλό, κάτι τόσο ωραίο!
Έτσι ο κύριος Νεκτάριος έμεινε στο σπίτι του Ορέστη. Πρόσεχαν ο ένας τον άλλο και απολάμβαναν τις χαρές της ζωής!!!
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου