Από τη μαθήτρια του ΣΤ1, Ιωάννα Μ.
Τελικά ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πολλά για να γίνει χαρούμενος. Εκεί που η ανάγκη για επιβίωση δε σταματά ποτέ, ανθίζει ο πολιτισμός. Εκεί που η έλλειψη ακόμα και των αναγκαίων κάνει πολύτιμο οτιδήποτε υλικό βρεθεί στα χεριά τους. Σ’ αυτόν τον τόπο ενώθηκε η αγάπη που είχαν αυτά τα παιδιά για τη μουσική με τη φαντασία και τη δημιουργικότητα. Το αποτέλεσμα; τα παιδιά της χωματερής έφτιαξαν την «Ορχήστρα της Ανακύκλωσης»
Σε ένα μικρό μέρος της Παραγουάης, την Κατεούρα, υπάρχουν μερικά ξεχωριστά παιδιά που μας μαθαίνουν την χρησιμότητα των πραγμάτων που εμείς θεωρούμε σκουπίδια. Τα παιδιά αυτά παίζουν μουσικά όργανα φτιαγμένα από σκουπίδια χωματερής.
Ένα παιδί έχει φτιάξει τσέλο από ένα πεταμένο δοχείο λαδιού και ξύλο. Όπως και ένα κορίτσι έχει φτιάξει βιολί από σκουπίδια. Η μουσική που βγάζουν είναι ακριβώς ίδια με τα αυθεντικά όργανα που συνήθως κοστίζουν ακριβά. Στην ουσία κοστίζουν παραπάνω από ένα σπίτι στη χωματερή.
Η Κατεούρα είναι μια μικρή πόλη χτισμένη πάνω σε μια τεράστια χωματερή. Θεωρείται μία από τις πιο φτωχές παραγκουπόλεις της Λατινικής Αμερικής. Τα νέα παιδιά συνήθως δεν κάνουν όνειρα για το μέλλον τους αν και η ορχήστρα που έχουν δημιουργήσει φαίνεται να τους προσφέρει μια ευκαιρία για τη ζωή τους.
«Όταν ακούω τον ήχο του βιολιού, νιώθω πεταλούδες στο στομάχι. Είναι ένα συναίσθημα που δε μπορώ να εξηγήσω», λέει ένα μικρό ταλαντούχο κορίτσι που παίζει βιολί από ανακυκλωμένα σκουπίδια. Ένα άλλο κορίτσι εξομολογείται πως η ζωή της θα ήταν άσκοπη χωρίς τη μουσική.
Τα παιδιά έχουν δημιουργήσει την «Ορχήστρας της ανακύκλωσης» («Recycled Orchestra») υπό την καθοδήγηση ενός μαέστρου δίνοντας μικρέ παραστάσεις και δίνοντας στο κόσμο ένα μήνυμα για την απλότητα και χρησιμότητα αντικειμένων.
«Ο κόσμος μάς στέλνει σκουπίδια και εμείς του στέλνουμε πίσω μουσική», λέει ο Φάβιο Τσάβεζ, μαέστρος της «Ορχήστρας της ανακύκλωσης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου