Από τη μαθήτρια του ΣΤ1, Δανάη Μ.
Μία φορά κι έναν καιρό, σε ένα μακρινό χωριό, σε ένα ποντικοχωριό που κατοικούσαν μόνο ποντικάκια, υπήρχε ένας παντικούλης που ήθελε να εξερευνήσει τον κόσμο.
Η ιστορία αυτή γράφτηκε με αφορμή εργασία στο μάθημα της Γλώσσας.
Μία φορά κι έναν καιρό, σε ένα μακρινό χωριό, σε ένα ποντικοχωριό που κατοικούσαν μόνο ποντικάκια, υπήρχε ένας παντικούλης που ήθελε να εξερευνήσει τον κόσμο.
Μια μέρα αποφάσισε να εγκαταλείψει το χωριό του, και να πάει να εξερευνήσει τις μεγάλες πόλεις. Ο δρόμος τον έβγαλε στο κέντρο του Ηρακλείου. Γύριζε στους δρόμους και στα σοκάκια ολομόναχος για μέρες.
Οι μέρες περνούσαν, θεονήστικος όπως ήταν είδε κάτι ολόφρεσκες, κατακόκκινες ντομάτες σε ένα μανάβικο. Πλησίασε σιγά, σιγά στο μανάβικο και άρπαξε μια. Καθώς απολάμβανε τη πέντανοστιμη ντομάτα, τον πήρε είδηση ο μανάβης και άρχισε να τον κυνηγάει. Ο ποντίκουλης τρομαγμένος όπως ήταν, πέταξε την ντομάτα που κρατούσε στο πάτωμα και το έβαλε στα πόδια.
Μέτα από λίγα λεπτά, βρήκε μία τρύπα, πήδηξε και χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε μέσα σε έναν τρισάθλιο υπόνομο με σκουπίδια. Εκεί που καθόταν σε μία στενάχωρη γωνίτσα, κατάλαβε ότι η μεγάλη πόλη δεν είναι τόσο τέλεια όσο νόμιζε και ότι ήθελε να γυρίσει πίσω στο χωριό του, στην οικογένεια του, στο σπίτι του.
Σκεφτόταν με τις ώρες, για να βρει ένα σχέδιο να επιστέψει στο σπίτι του. Ξαφνικά του ήρθε μια ιδέα! Να προσπαθήσει να πηδήξει, αφού η τρύπα δεν ήταν και τόσο ψηλά και να βγει έξω. Ο ποντίκουλης πήδηξε όσο πιο ψηλά μπορούσε και τα κατάφερε και βγήκε. Βρήκε το δρόμο για το χωριό του, και όσο πιο γρήγορα μπορούσε έφτασε στο σπίτι του.
Οι γονείς του, τον υποδέχθηκαν με μία ζέστη αγκαλιά και του είπαν ότι δεν έπρεπε να φύγει. Ο ποντίκουλης τους υποσχέθηκε ότι δεν θα το ξανακάνει.
Και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς πολύ καλύτερα!!!!!!!!!!!!.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου