Mαύρη χήρα... η πιο επικίνδυνη αράχνη στον κόσμο!

Από τον μαθητή του ΣΤ1, Άγγελο Σκ.

 Θα σας περιγράψω σε αυτό το άρθρο τη πιο επικίνδυνη αράχνη στο κόσμο.

 Οι πιο επικίνδυνες αράχνες για τον άνθρωπο είναι οι γνωστές «μαύρες χήρες» (το γένος Latrodectus), οι οποίες έχουν αντιπροσώπους σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου. Οι αράχνες αυτές είναι σχετικά μικρού μεγέθους, περίπου 2 εκατοστά μήκος σώματος και σχετικά μεγαλύτερα λεπτά πόδια. 

 Η δηλητηριώδης μαύρη αράχνη βρίσκεται σε πολλά ζεστά μέρη στον κόσμο. Έχει 8 πόδια και 8 μάτια όπως άλλες αράχνες. Φτιάχνει ιστό για να πιάνει το θήραμα της και χρησιμοποιεί το δηλητήριο της για να το σκοτώσει πριν τα φάει. Οι αρσενικές και θηλυκές Μαύρες Αράχνες δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Η θηλυκή είναι μεγαλύτερη γιατί έχει ένα ασυνήθιστο κόκκινο σημάδι στο στομάχι της. Επειδή είναι μεγαλύτερη, έχει περισσότερο δηλητήριο από την αρσενική. Αυτό την κάνει ιδιαίτερα επικίνδυνη για τους ανθρώπους. Η θηλύκια μαύρη χήρα μπορεί επίσης να γίνει, επικίνδυνη για την αρσενική. Μερικές φόρες τρώει την αρσενική και γίνεται αληθινή χήρα.

 Στην περιοχή μας, τα θηλυκά άτομα είναι κατάμαυρα, ή έχουν εγκάρσιες ζώνες κόκκινου χρώματος στην κοιλιά, η οποία είναι καλυμμένη με πυκνές μικρές τρίχες. 

Αγαπούν τα θερμά κλίματα, γι’ αυτό και στη βόρεια Ευρώπη προσελκύονται στο εσωτερικό των σπιτιών για να βρουν περισσότερη ζέστη. Στη χώρα μας, μαύρη χήρα δεν έχει βρεθεί ποτέ μέσα σε σπίτια, μπορεί όμως να βρεθεί σε κατοικημένες περιοχές. Είναι είδος νυκτόβιο και δεν επιτίθεται παρά μόνον αν ενοχληθεί ή αισθανθεί ότι κινδυνεύει.

 Η κύρια ουσία δράσης του δηλητηρίου τους είναι η α-λατροτοξίνη, μια νευροτοξική ουσία. Καθώς δεν πρόκειται για μεγάλου μεγέθους αράχνες και τα άγκιστρά τους είναι μικρά, το τσίμπημα είναι δυνατό να μη γίνει καν αντιληπτό στην αρχή. Ο πόνος αρχίζει να εμφανίζεται μετά τα πρώτα 30 λεπτά, στην αρχή τοπικά και μετά επεκτείνεται σε όλο το σώμα.

 Μόλις ένα τέτοιο τσίμπημα γίνει αντιληπτό, ο ασθενής θα πρέπει να μεταφερθεί το συντομότερο δυνατό στο κοντινότερο νοσοκομείο. Η θεραπεία συνίσταται κυρίως στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Είναι καλό να βρεθεί η αράχνη και να μεταφερθεί σε κάποιον που να μπορεί να την αναγνωρίσει, ώστε να δοθεί το κατάλληλο αντίδοτο, αν υπάρχει. Μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει ζεστά επιθέματα τοπικά, που βοηθούν στη διάσπαση των πρωτεϊνών του δηλητηρίου και στη μείωση επομένως της δραστικής ποσότητάς του. 

 πηγή: http://history-pages.blogspot.gr/