Ο Κερατόκαμπος...

Από τη μαθήτρια του ΣΤ1, Αριστέα Ζ.

 Θα ήθελα να σας γράψω λίγα πράγματα για το χωριό μου τον Κερατόκαμπο. Είναι ένα χωριό με πανέμορφες παραλίες και μικρά σπίτια. Οι πιο πολλοί δρόμοι είναι από χώμα. Το χωριό έχει μία εκκλησία κοντά στη θάλασσα και πολλές ταβέρνες όπου σερβίρουν νόστιμα φαγητά. Έχει επίσης καφετέριες που οι μεγάλοι απολαμβάνουν τον καφέ τους και οι μικροί μπορούν να δοκιμάσουν τις βάφλες με παγωτό. Ελπίζω να πάτε και εσείς. Διαβάστε ακόμα μερικές πληροφορίες για το όμορφο χωριό μου...

 Ο Κερατόκαμπος (κάτοικοι 156 το 2001) είναι παραθαλάσσιο χωριό της επαρχίας Βιάννου και του Δημοτικού διαμερίσματος Βιάννου του δήμου Βιάννου, στο Νομό Ηρακλείου. Αποτελεί επίνειο της Άνω Βιάννου. Το μήκος της ακτής του είναι περίπου 7 χιλιόμετρα. Η παραλία του αποτελεί αξιοθέατο και εκεί καταλήγει το φαράγγι του Καβουσίου. Το χωριό είναι νέο, καθώς ιδρύθηκε μετά τη δεκαετία του '50. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η καλλιέργεια κηπευτικών (αγγούρι, ντομάτα, πιπεριά), τα θερμοκήπια και ο τουρισμός. Κεντρικός ναός είναι αυτός του Αγίου Παντελεήμονα.

 

Στα βόρεια της ακτής του βρίσκεται η κοιλάδα του Κερατοκαμπίτη ποταμού. Ο ποταμός αυτός ακολουθεί πορεία μέσα από το άγριο φαράγγι της Πορτέλας, το οποίο συνεχίζεται σε ένα μικρότερο φαράγγι. Το φαράγγι αυτό λέγεται «Του Πισκόπη το Πήδημα» από έναν θρύλο που διασώζεται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ο θρύλος μιλά για έναν επίσκοπο που έτρεχε έφιππος να ξεφύγει από τους Τούρκους που τον καταδίωκαν. Με το που έφτασε στην άκρη του φαραγγιού, το άλογό του πήδηξε μακριά και κατάφερε να περάσει απέναντι. Έτσι, σώθηκε ο επίσκοπος και λέγεται ότι σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Άγιο Γεώργιο (σε αυτόν απέδωσε τη σωτηρία) έχτισε το σημερινό ναό του Αγίου Γεωργίου.

Στην περιοχή ευδοκιμεί το τροπικό φυτό αρμυρίκι, το οποίο ζει με θαλασσινό νερό.

Δείτε μερικές ακόμα φωτογραφίες...

πηγή: el.wikipedia.org