από τον μαθητή του ΣΤ3, Μιχάλη Σ.
Ο Ισπανός Χριστόφορος Κολόμβος (Κρίστομπαλ Κολόν) γεννιέται το 1451, πιθανότατα μεταξύ Αυγούστου και Οκτωβρίου, στην ιταλική Δημοκρατία της Γένοβας, ως γιος Ισπανού υφαντουργού. Είχε άλλα 4 αδέρφια. Η ναυτική καταγωγή της φαμίλιας του έκανε από νωρίς την εμφάνισή της στη ζωή του θαλασσοπόρου, με τον ίδιο να συμμετέχει σε ναυτικές εμπορικές αποστολές στη Μεσόγειο και το Αιγαίο ήδη από την εφηβεία του. Σε ένα τέτοιο ταξίδι στη Χίο, θα φτάσει πιο κοντά από ποτέ στο μεγάλο του όνειρο, την Ασία!
Το πρώτο του ταξίδι στον Ατλαντικό Ωκεανό το 1476 λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή, καθώς η εμπορική αποστολή δέχτηκε την επίθεση Γάλλων κουρσάρων στα ανοιχτά των ακτών της Πορτογαλίας. Το πλοίο του παραδόθηκε στις φλόγες και ο ίδιος αναγκάστηκε να κολυμπήσει μέχρι τις ακτές της Πορτογαλίας, γεγονός που θα τον φέρει στη Λισαβόνα.
Στη Λισαβόνα λοιπόν θα εγκατασταθεί προσωρινά και θα παντρευτεί τη Felipa Perestrello, με το ζευγάρι να αποκτά σύντομα έναν γιο, τον Diego (γύρω στα 1480). Η σύζυγος πέθανε όμως λίγο αργότερα και ο Κολόμβος μετακόμισε στην Ισπανία, όπου και θα γεννηθεί ο δεύτερος γιος του, Fernando (1488), καρπός εξώγαμου δεσμού με την Beatriz Enriquez de Arana.
Ο Κολόμβος συμμετείχε ως ναυτικός σε αναρίθμητες αποστολές στην Αφρική, μαθαίνοντας από πρώτο χέρι τα ρεύματα αλλά και τους παραδεδομένους θαλάσσιους δρόμους της εποχής. Η μουσουλμανική κυριαρχία όμως στον λεγόμενο «Δρόμο του Μεταξιού» (μέσω Μέσης Ανατολής) έκανε τις εμπορικές οδούς προς Κίνα και Ινδία επικίνδυνες και δύσκολες, γι' αυτό και ο Κολόμβος βάλθηκε να σκαρώσει έναν νέο δρόμο προς τα δυτικά, μέσω του Ατλαντικού Ωκεανού.
Με βάση τις δικές του εκτιμήσεις, που θα αποδεικνύονταν φυσικά λάθος, υπολόγισε την απόσταση σαφώς μικρότερη απ' όσο πραγματικά ήταν, σκαρώνοντας νέους χάρτες με βάση τις θεωρίες Αράβων γεωγράφων και αστρονόμων. Όπως κι αν ήταν πάντως, οι ειδικοί της εποχής συμφώνησαν τελικά πως -θεωρητικά τουλάχιστον- ο δυτικός δρόμος προς τις Ινδίες ήταν μια καλή πιθανότητα...
Πρώτο ταξίδι στον Νέο Κόσμο
Οι περιπέτειες του Κολόμβου να βρει χρηματοδότη για την αποστολή του ήταν παροιμιώδεις: αφού του αρνήθηκε τα τρία καράβια που ζητούσε ο βασιλιάς της Πορτογαλίας Ιωάννης Β', στη δούλεψη του οποίου είχε βρεθεί ο Κολόμβος, ο θαλασσοπόρος έφερε το φιλόδοξο πλάνο του στη Γένοβα και κατόπιν στη Βενετία, για να γνωρίσει την ίδια αμείλικτη άρνηση.
Η επιδίωξη των σκοπών του θα τον φέρει στην αυλή του ισπανικού στέμματος το 1486, στον Φερδινάνδο της Αραγονίας και την Ισαβέλα της Καστίλης. Οι ναυτικοί σύμβουλοι του στέμματος απέρριψαν όμως την παράτολμη πρόταση του Κολόμβου και ο ίδιος εισέπραξε άλλο ένα εμφατικό «όχι».
Η ιδέα του όμως είχε σπείρει το γονίδιο της αμφιβολίας στα μυαλά του βασιλικού ζεύγους, γι' αυτό και κράτησαν τον Κολόμβο δίπλα τους ως ακόλουθο. Οι σκέψεις τους ήταν όμως επικεντρωμένες στον πόλεμο με τους Μαυριτανούς, γεγονός που είχε εξαντλήσει οικονομικά την Ισπανία, το ταξίδι του Κολόμβου έπρεπε λοιπόν να περιμένει.
Ο ίδιος δεν έχανε βέβαια τον καιρό του και μελετούσε ακούραστα χάρτες και εναλλακτικές διαδρομές, ερχόμενος πάντα σε συγκρούσεις με τους ναυτικούς συμβούλους του στέμματος. Η στιγμή που περίμενε ήρθε τον Ιανουάριο του 1492, όταν τα ισπανικά στρατεύματα κατέλαβαν τελικά το τελευταίο μουσουλμανικό οχυρό της Γρανάδας και η χώρα πήρε μια μεγάλη ανάσα από τον αραβικό κίνδυνο: το βασιλικό ζεύγος συμφωνεί τότε να χρηματοδοτήσει την αποστολή αυτοκτονίας του Κολόμβου!
Στη συμφωνία περιλαμβάνονταν ευνοϊκότατοι όροι για τον ίδιο: στο απομακρυσμένο ενδεχόμενο επιτυχίας του ταξιδιού του, ο Κολόμβος θα ονομαζόταν ναύαρχος του ωκεανού, θα διοριζόταν αντιβασιλέας των εδαφών που θα ανακάλυπτε και θα έπαιρνε το 1/10 από τα πλούτη που θα έβρισκε εκεί.
Κι έτσι, τον Αύγουστο του 1492, ο Κολόμβος εγκατέλειψε την Ισπανία (από τα Κανάρια Νησιά) μέσα στη ναυαρχίδα «Santa Maria», με δύο ακόμα καραβέλες, την «Pinta» και τη «Niña», να τον ακολουθούν. Κάπου 36 μέρες μετά, σύμφωνα με το ημερολόγιο του καταστρώματος, μέσα από συνεχείς κινδύνους και απειλούμενες ανταρσίες, ο Κολόμβος και μια χούφτα από το πλήρωμά του έβαλαν πόδι σε ένα νησάκι στις σημερινές Μπαχάμες, το οποίο ονόμασε Σαν Σαλβαδόρ και το διεκδίκησε για λογαριασμό του ισπανικού στέμματος.
Εκεί συνάντησαν τους φιλικούς ιθαγενείς, που έσπευσαν να ανταλλάξουν δώρα με την ισπανική αποστολή, δίνοντας στον Κολόμβο και τους άντρες του βαμβάκι, δόρατα, παπαγάλους, γυάλινες χάντρες, αν και τα βλέμματα των Ευρωπαίων ναυτών καρφώθηκαν ωστόσο στα χρυσαφένια κοσμήματα που φορούσαν οι γηγενείς.
Σειρά είχε κατόπιν, συνεχίζοντας το ταξίδι τους προς τα δυτικά, η Κούβα και η Αϊτή (που ο Κολόμβος ονόμασε Ισπανιόλα, από κοινού με τον Άγιο Δομίνικο), όπου συναντήθηκε με τους φυλάρχους και εγκαθίδρυσε εμπορικούς δεσμούς. Η ναυαρχίδα του όμως, το «Santa Maria», ναυάγησε σε ύφαλο στα ανοιχτά της Ισπανιόλας, με τους άντρες του Κολόμβου και τους ιθαγενείς να περισώζουν ό,τι μπορούν και με το ξύλο από το καράβι να χτίζουν την πρώτη ευρωπαϊκή αποικία στο νησί!
Ο οικισμός Villa de la Navidad («Χριστουγεννιάτικη Πόλη») γεννήθηκε, με τον Κολόμβο να αφήνει 39 άντρες του εκεί να τον προσέχουν και να βάζει δώρα και ελπίδες στα εναπομείναντα καράβια με κατεύθυνση την Ισπανία. Ήταν πεπεισμένος ότι η εξερευνητική του αποστολή είχε καταπλεύσει στην Ασία!
Πηγή: newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου