Από τους μαθητές του ΣΤ1, Αντώνη Δ., Γιώργο Γ., και Σοφία Κ.
Τα παιδιά πολλές φορές δεν σκέφτονται τον πόνο και τη θλίψη που προκαλούν στους φίλους τους. Μιλούν άσχημα, ειρωνεύονται, πληγώνουν και συμπεριφέρονται εγωιστικά ή βίαια. Η ιστορία που ακολουθεί παρουσιάζει μια συντροφιά παιχνιδιών, αλλά θα μπορούσε να είναι μεταξύ φίλων και συμμαθητών.
Η Ναταλία έχει πολλά παιχνίδια που μιλάνε, σκέφτονται και μεγαλώνουν. Τα ονόματά τους είναι: Φούφη το αλογάκι, Μάρω η παλιά κούκλα της γιαγιάς, Βάσω η αρκουδίτσα και τέλος Θρασυβούλης ο άτακτος κούνελος. Η Ναταλίτσα μετά το σχολείο δεν έχανε χρόνο, διάβαζε τα μαθήματά της και έπειτα έπαιζε με τα παιχνίδια της.
- Ναταλίτσα: Φούφη, Βάσω, Μάρω, Θρασυβούλη, αγαπημένα μου παιχνιδάκια, ελάτε!
- Φούφη: Ποια ιστορία θα παίξεις μαζί μας Ναταλίτσα;
- Ναταλίτσα: Χθες ήρθε η θεία μου από τη Σπάρτη και μου έκανε δώρο μια κούκλα Barbie και εγώ την ονόμασα Φρουφρού.
- Βάσω: Να την κάνουμε παρέα! Φέρε να τη γνωρίσουμε!
- Ναταλίτσα: Φυσικά. Φρουφρουουού!