Από τη μαθήτρια του ΣΤ 2 Ειρήνη Κ.
Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας πάλι μια ιστορία μιας μαθήτριας, που πήρε το τρίτο βραβείο στον ίδιο διαγωνισμό...
"Πάντα πριν πάω για ύπνο, ο παππούς μου μου έλεγε μια ιστορία, που απ' το μυαλό του σκαρφιζόταν. Οι φίλοι του, οι γονείς, τα αδέρφια, ακόμη και οι δάσκαλοι του τον φώναζαν Παραμυθά.
Έβαλα γρήγορα τις πιτζάμες μου, βούρτσισα καλά τα δόντια μου και χώθηκα κάτω απ' τη ζεστή κουβέρτα μου. Ο παππούς μπήκε στο δωμάτιο και κάθισε στην αγαπημένη του καρέκλα.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε:
Κάποτε τα χρόνια του Βυζαντίου, ζούσε στην Κωνσταντινούπολη ένας καλός, γενναίος και φτωχός άντρας που το λέγανε Νικηφόρο. Έμενε σε ένα μικρό σπιτάκι μαζί με τη λατρεμένη γυναίκα του και τα τρία παιδιά του. Μια μέρα σαν όλες τις άλλες, ο αυτοκράτορας κάλεσε μερικούς γενναίους άντρες, και μαζί τους, ήταν και ο Νικηφόρος. Τους κάλεσε, γιατί ήθελε να τους αναθέσει μια αποστολή. Ήθελε να φυλάνε απ' τους εχθρούς τις ακριτικές περιοχές, δηλαδή τα σύνορα της αυτοκρατορίας, με αντάλλαγμα γη και απαλλαγή από τους φόρους. Ο Νικηφόρος δέχτηκε και πήγε στο σπίτι χαρούμενος. Είπε στη γυναίκα του τα καλά νέα, τα μάζεψαν και έφυγαν για τις ακριτικές περιοχές.
Από τότε που μετακόμισαν, όλα πήγαιναν τέλεια. Ο Νικηφόρος, είχε γίνει ο πιο γενναίος πολεμιστής απ' όλους.
Ένα βράδυ, ο Νικηφόρος ήταν πολύ κουρασμένος και από τη κούραση αποκοιμήθηκε. Τότε ένας μικρός στρατός από Άραβες μπήκαν στη περιοχή χωρίς κανείς να τους πάρει χαμπάρι και...
Ο παππούς σταμάτησε, με κοίταξε και πήγε να φτιάξει έναν καφέ. Εγώ περίμενα στο κρεβάτι μου ανυπομονώντας να ακούσω τη συνέχεια. Ο παππούς ξανακάθισε, ήπιε δύο γουλιές ελληνικό καφέ και συνέχισε.
...Κατευθύνθηκαν στη πιο κοντινή πόλη. Ο Νικηφόρος κοιμόταν κάτω απ 'τα αστέρια πάνω στο γρασίδι, με τη μουσική της νύχτας να τον νανουρίζει. Ξαφνικά, μια δυσάρεστη μυρωδιά τον περικύκλωσε. Ξύπνησε απότομα, σαν να είδε κακό όνειρο. «Καπνός» ψέλλισε, ανέβηκε στο άλογο του και κατευθύνθηκε στη πιο κοντινή πόλη.
Η πόλη καιγόταν οι Άραβες λεηλατούσαν τα πάντα. Οι οικογένειά του βρισκόταν εκεί!!! Έπρεπε να κάνει κάτι. Έτρεξε γρήγορα προς το σπίτι του. Το σπίτι κατέρρευσε. Ο Νικηφόρος έψαξε στα συντρίμμια για τα μέλη της οικογένειάς του. Βρήκε τα τρία παιδιά του, βρήκε και τη γυναίκα του όμως ήταν νεκρή. Ο Νικηφόρος αγκάλιασε το νεκρό σώμα της γυναίκας του και πικρά δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλά του.
Θύμωσε, θύμωσε τόσο πολύ! Άρπαξε το ξίφος του και πολέμησε γενναία. Πολεμούσε πολύ ώρα και στο τέλος νίκησε. Οι Άραβες τρόμαξαν και δεν ξαναεπιτέθηκαν ποτέ!!!Από τότε ο Νικηφόρος έγινε ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες ακρίτες! ΤΕΛΟΣ!
Ο παππούς με κοίταξε χαμογελώντας, με φίλησε στο κούτελο και έφυγε χαρούμενος".
Πιστεύω ότι ήταν πολύ ωραίο και για αυτό πήρε την τρίτη θέση στο σχολείο της!!
Πηγή:Να σου πω μια ιστορία-Μικρός αναγνώστης
Έβαλα γρήγορα τις πιτζάμες μου, βούρτσισα καλά τα δόντια μου και χώθηκα κάτω απ' τη ζεστή κουβέρτα μου. Ο παππούς μπήκε στο δωμάτιο και κάθισε στην αγαπημένη του καρέκλα.
Πήρε μια βαθιά ανάσα και άρχισε:
Κάποτε τα χρόνια του Βυζαντίου, ζούσε στην Κωνσταντινούπολη ένας καλός, γενναίος και φτωχός άντρας που το λέγανε Νικηφόρο. Έμενε σε ένα μικρό σπιτάκι μαζί με τη λατρεμένη γυναίκα του και τα τρία παιδιά του. Μια μέρα σαν όλες τις άλλες, ο αυτοκράτορας κάλεσε μερικούς γενναίους άντρες, και μαζί τους, ήταν και ο Νικηφόρος. Τους κάλεσε, γιατί ήθελε να τους αναθέσει μια αποστολή. Ήθελε να φυλάνε απ' τους εχθρούς τις ακριτικές περιοχές, δηλαδή τα σύνορα της αυτοκρατορίας, με αντάλλαγμα γη και απαλλαγή από τους φόρους. Ο Νικηφόρος δέχτηκε και πήγε στο σπίτι χαρούμενος. Είπε στη γυναίκα του τα καλά νέα, τα μάζεψαν και έφυγαν για τις ακριτικές περιοχές.
Από τότε που μετακόμισαν, όλα πήγαιναν τέλεια. Ο Νικηφόρος, είχε γίνει ο πιο γενναίος πολεμιστής απ' όλους.
Ένα βράδυ, ο Νικηφόρος ήταν πολύ κουρασμένος και από τη κούραση αποκοιμήθηκε. Τότε ένας μικρός στρατός από Άραβες μπήκαν στη περιοχή χωρίς κανείς να τους πάρει χαμπάρι και...
Ο παππούς σταμάτησε, με κοίταξε και πήγε να φτιάξει έναν καφέ. Εγώ περίμενα στο κρεβάτι μου ανυπομονώντας να ακούσω τη συνέχεια. Ο παππούς ξανακάθισε, ήπιε δύο γουλιές ελληνικό καφέ και συνέχισε.
...Κατευθύνθηκαν στη πιο κοντινή πόλη. Ο Νικηφόρος κοιμόταν κάτω απ 'τα αστέρια πάνω στο γρασίδι, με τη μουσική της νύχτας να τον νανουρίζει. Ξαφνικά, μια δυσάρεστη μυρωδιά τον περικύκλωσε. Ξύπνησε απότομα, σαν να είδε κακό όνειρο. «Καπνός» ψέλλισε, ανέβηκε στο άλογο του και κατευθύνθηκε στη πιο κοντινή πόλη.
Η πόλη καιγόταν οι Άραβες λεηλατούσαν τα πάντα. Οι οικογένειά του βρισκόταν εκεί!!! Έπρεπε να κάνει κάτι. Έτρεξε γρήγορα προς το σπίτι του. Το σπίτι κατέρρευσε. Ο Νικηφόρος έψαξε στα συντρίμμια για τα μέλη της οικογένειάς του. Βρήκε τα τρία παιδιά του, βρήκε και τη γυναίκα του όμως ήταν νεκρή. Ο Νικηφόρος αγκάλιασε το νεκρό σώμα της γυναίκας του και πικρά δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλά του.
Θύμωσε, θύμωσε τόσο πολύ! Άρπαξε το ξίφος του και πολέμησε γενναία. Πολεμούσε πολύ ώρα και στο τέλος νίκησε. Οι Άραβες τρόμαξαν και δεν ξαναεπιτέθηκαν ποτέ!!!Από τότε ο Νικηφόρος έγινε ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες ακρίτες! ΤΕΛΟΣ!
Ο παππούς με κοίταξε χαμογελώντας, με φίλησε στο κούτελο και έφυγε χαρούμενος".
Πιστεύω ότι ήταν πολύ ωραίο και για αυτό πήρε την τρίτη θέση στο σχολείο της!!
Πηγή:Να σου πω μια ιστορία-Μικρός αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου