Από τη μαθήτρια του ΣΤ 2 Εύα Γ.
"Έσβησε ο φάρος της ελευθερίας Νέλσον Μαντέλα!
Η Νότια Αφρική θρηνεί τον χαμό του «πατέρα» της, του ανθρώπου που ενσάρκωνε όλες τις ελπίδες ενός έθνους για ένα κοινό μέλλον, μακριά από φυλετικές διακρίσεις. Μαζί της πενθεί ολόκληρος ο πλανήτης για τον θάνατο του Νέλσον Μαντέλα στα 95 του χρόνια, του μοναδικού ίσως ηγέτη που απολάμβανε τόσο μεγάλη αποδοχή και παγκόσμια αναγνώριση.
Το εύρος της παγκόσμιας συγκίνησης φαίνεται επίσης και από τις ζεστές δηλώσεις διεθνών προσωπικοτήτων από όλους τους χώρους, που αντλούσαν έμπνευση από τον Μαντέλα.
Έμβλημα του αγώνα για την κατάρριψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων, φυλακισμένος για 27 χρόνια πριν γίνει ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής στις πρώτες εκλογές χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς, ο Νέλσον Μαντέλα έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία του 20ού αιώνα ως μαχητής εναντίον του τελευταίου ρατσιστικού καθεστώτος στον δυτικό κόσμο.
Ο Νέλσον Μαντέλα γεννήθηκε το 1918 στο μικρό χωριό Μβέζο, στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, και του δόθηκε το όνομα Ρολιλάχλα Μαντέλα. Το όνομα Νέλσον το πήρε από έναν δάσκαλό του την πρώτη του μέρα στο σχολείο, αλλά στη χώρα θα γινόταν αργότερα γνωστός και απλά ως Μαντίμπα, το όνομα της φυλής του.
Το 1937 στάλθηκε σε κολέγιο μεθοδιστών ιεραποστόλων, όπου για πρώτη φορά στη ζωή του απέκτησε φιλική σχέση με ανθρώπους σε διαφορετική φυλή από αυτόν. Κατέληξε στο Γιοχάνεσμπουργκ, όπου θα ξεκινούσε τις σπουδές του στη Νομική.
Ήδη ως φοιτητής μπήκε στον αγώνα για να δοθούν τα ίδια πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα στις πάμπολλες ομάδες αυτοχθόνων στην Νότιο Αφρική. Το 1944 μπήκε στην ομάδα «Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο» (ANC), ιδρύοντας μαζί με άλλους και τη Νεολαία του ΑΝC.
Η πρώτη του δικαστική ποινή για την πολιτική του δραστηριότητα, που ήταν περιοριστικοί όροι, ήρθε το 1952 με βάση τον νόμο για την Αντιμετώπιση του Κομμουνισμού -αργότερα τον ίδιο χρόνο θα άνοιγε, μαζί με τον Όλιβερ Τάμπο, το πρώτο δικηγορικό γραφείο της Νοτίου Αφρικής μόνο με μαύρους νομικούς.
Εξασκώντας τη δικηγορία, ο Μαντέλα έκανε εκστρατεία για την καταπολέμηση του Απαρτχαϊντ και κατέληξε, το 1956, κατηγορούμενος για εσχάτη προδοσία. Μετά την πολύχρονη δίκη εναντίον του ίδιου και των συγκατηγορούμενών του, οι κατηγορίες τελικά κατέπεσαν.
Το 1960 πέρασε ο Μαντέλα στην παρανομία. Τελικά, συνελήφθη ξανά, κατηγορήθηκε για σαμποτάζ και απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης και καταδικάστηκε το 1964 σε ισόβια. Εντός και εκτός Νοτίου Αφρικής, ο Μαντίμπα έγινε το σύμβολο της καταπίεσης και το σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και ισότητα.
Οι εξελίξεις, στις οποίες συνέβαλε και η διεθνής κατακραυγή, οδήγησαν στην απελευθέρωση του Μαντέλα στις 11 Φεβρουαρίου του 1990. Ξεκίνησε τις συνομιλίες με την κυβέρνηση για ένα κράτος, στο οποίο όλοι οι πολίτες θα ήταν ίσοι απέναντι στο νόμο ανεξαρτήτως φυλής με την κατάρτιση νέου Συντάγματος.
Τιμήθηκε, μαζί με τον τότε πρόεδρο της χώρας Φρέντερικ ντε Κλερκ, με το Νόμπελ Ειρήνης το 1993. Στις 9 Μαΐου 1994 ο Μαντέλα εξελέγη από το νέο Κοινοβούλιο ο πρώτος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής.
Μετά το τέλος της θητείας του το 1999, πήρε μέρος ως διαμεσολαβητής σε διάφορες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Αφρική. Τελικά, αποσύρθηκε οριστικά από τα κοινά το 2004 αντιμετωπίζοντας προβλήματα υγείας. Οι δημόσιες εμφανίσεις του έγιναν έκτοτε όλο και λιγότερες.
Πολλές φορές είχε εκφράσει τα φιλελληνικά του αισθήματα. Το 1990,όταν είχε βγει πια από τη φυλακή και έχοντας αναδειχθεί σε παγκόσμιο σύμβολο των καταπιεσμένων της γης , στην πρώτη του συνέντευξη σε ελληνικό μέσο ενημέρωσης ο Νέλσον Μαντέλα είχε πει:"Χρωστάμε τόσα πολλά στην Ελλάδα. Είναι ένας ιστορικός τόπος. Eίναι η χώρα που γεννήθηκαν η δημοκρατία και ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Οι φιλόσοφοί της έχουν επηρεάσει την σκέψη του κόσμου".
Με το θάνατο του Νέλσον Μαντέλα όχι μόνο η Νότια Αφρική αλλά ολόκληρη η ανθρωπότητα χάνει ένα παγκόσμιο σύμβολο , υπέρ της ισότητας και των δικαιωμάτων, κατά του ρατσισμού και της φτώχειας. Είχε πει :Αντιμετωπίζοντας την φτώχεια δεν είναι φιλανθρωπική υπόθεση, αλλά πράξη δικαιοσύνης. Η δουλεία, ο ρατσισμός και η φτώχεια δεν είναι της Φύσης, αλλά του ανθρώπου κατασκευάσματα". Ο αγώνας του για τη συμφιλίωση μεταξύ λευκών και μαύρων στην πατρίδα του και την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, που υπήρξε ο πρώτος Πρόεδρος, του στοίχισε την στέρηση της ελευθερίας του για 27 χρόνια. Με την αποφυλάκισή του, το 1990, δικαιώθηκε ο επίμονος και διαρκής αγώνας για την ελευθερία και τη χειραφέτηση του λαού του. Τα μηνύματα από τη ζωή του και τη δράση του παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα σε μια περίοδο που οι σκοτεινές δυνάμεις του ρατσισμού και της ξενοφοβίας επανεμφανίζονται στη χώρα μας και στην Ευρώπη.
Μόλις έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του, γύρω στις 9 το βράδυ 5/12/2013, προς τιμήν του οι Γάλλοι φωταγώγησαν τον Πύργο του Άϊφελ με τα χρώματα της νοτιοαφρικανικής σημαίας.
Ο Μαντέλα πέρασε οριστικά στη αθανασία και αυτό που είπε ο Αϊνστάϊν για τον επίσης μεγάλο Μαχάτμα Γκάντι , «γενεές επί γενεών, πολύ δύσκολα θα πιστέψουν ότι με σάρκα και οστά, άνθρωπος σαν κι αυτόν περπάτησε ποτέ επάνω σε τούτη τη Γη», ισχύει και για αυτόν τον ηγέτη –σύμβολο.
Αντίο, Μαντίμπα!!
ΠΗΓΕΣ
1. Το Βήμα online
2. Enet Eλευθεροτυπία .Gr
3. Έθνος.Gr
4. Blog filoftero
5. In.gr
6. Kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου