απο το μαθητή Π.ΜιχάληΠριν από πάρα πολλά χρόνια, οι γάιδαροι ήταν πλάσματα όμορφα, με πολύ μικρά αυτιά. Μόλις τους είδε ο άνθρωπος, στον μισό κόσμο άρχισαν να το λατρεύουν σαν ιερό ζώο, και στον άλλο μισό να τον στολίζουν, και το χειρότερο, να του βάλουν αντιπαθητικά σκουλαρικάκια. Εάν νομίζετε...
ότι αυτά τα σκουλαρικάκια ήταν ωραία, κάνετε μεγάλο λάθος! Δεν είχαν καν μέταλλο, μόνο σάπιο βαμμένο ξύλο.24 σκουλαρίκια είχε ο γάιδαρος σε κάθε αυτί του, με αποτέλεσμα να τον βαραίνουν και να πέφτουν τα αυτιά του.
Μέσα σε δέκα χρόνια, τα αυτιά είχαν πέσει και είχαν ζαρώσει. Οι γάιδαροι είχαν πια ξεπεραστεί, και ενώ καλά καλά τους είχαν αχρηστέψει αι σακατέψει, τους πέταγαν στα δάση, και τους παρατούσαν, ακόμη και τα μικρά, που καλά καλά δεν ήξεραν να περπατήσουν!
Στον άλλο μισό κόσμο, βέβαια, αυτό το ζώο κυριαρχούσε, είχε ακόμη τα μικρά του αυτιά, μέχρι που ήρθε ένας έμπορος, και πούλησε σε έναν εργαζόμενο του παλατιού δυο γάιδαρους, σε τριπλάσια τιμή, λέγοντάς του ότι είναι σπάνιο είδος γάιδαρου. Για να μην σας τα πολυλογώ, οι γάιδαροι εξαπλώθηκαν σε όλο τον κόσμο με αυτό το ελάττωμα, ενώ οι κανονικοί και όμορφοι γάιδαροι εξαφανίστηκαν!!
Έτσι, οι γάιδαροι έμειναν έτσι, με το παράπονο, που έχουν μεγάλα αυτιά.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι, ότι ο άνθρωπος, εκμεταλλεύεται την φύση, και τα ζώα της μαζί, αλλά σχεδόν ποτέ δεν έχει υποστεί μεγάλες συνέπειες. Μάλλον, πρέπει να πάθεις για να μάθεις σε αυτό το κόσμο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου