Ο καραγωγέας

Από την μαθήτρια του ΣΤ1, Αριστέα Ζ.

 Θα σας γράψω λίγα λόγια για τον Καραγωγέα ένα πολύ παλιό επάγγελμα που χάθηκε στον χρόνο.

 Ο καραγωγέας ήταν οδηγός και τις περισσότερες φορές ο ιδιοκτήτης του κάρου, μεταφορικού μέσου με δύο ως επί το πλείστον τροχούς, που έσερνε άλογο.

 Οι συμπαθείς αυτοί επαγγελματίες, τα χρόνια εκείνα, προτού ακόμα εμφανισθεί το αυτοκίνητο, προσέφεραν μεγάλη υπηρεσία στο κοινό. Εκτελούσαν κάθε είδους μεταφορά, όπως γίνεται και σήμερα με τα ΔΧ (Δημοσίας Χρήσης) αυτοκίνητα, για την ανέγερση των σπιτιών καθώς και των διαφόρων δημοσίων και ιδιωτικών έργων, τα απαραίτητα υλικά, μεταφέρονταν με τα κάρα.

 Η δουλειά του καροτσέρη ήταν πολύ σκληρή, διότι έπρεπε με ζέστη, κρύο, βροχή, ακόμα και με χιόνι να κάνει τις διάφορες μεταφορές, που πολλές φορές ήταν και από μακρινές αποστάσεις, όπως πέτρες από τα λατομεία και άμμο από τα ποτάμια.

 Τα μονόκαρα, κάρα με δύο τροχούς, ήταν και ανατρεπόμενα, διευκολύνοντας έτσι την εκφόρτωση των οικοδομικών υλικών.

 Στο άδειο κάρο, ο καροτσέρης του μονόκαρου καθόταν εσωτερικά και στην αριστερή γωνιά, για να μπορεί, με το δεξί χέρι που κρατούσε τα γκέμια (ηνία) και το καμουτσίκι, να κατευθύνει και να ελέγχει το άλογο. Ο καροτσέρης του διπλόκαρου, κάρα με τέσσερις τροχούς, καθόταν μπροστά και στο μέσο της καρότσας, κρατώντας και με τα δύο χέρια τα γκέμια.

 Το καμουτσίκι ήταν το βοήθημα του καροτσέρη για να αυξήσει την ταχύτητα του αλόγου. Στον ήχο του, το άλογο τρόμαζε και δεν χρειαζόταν καν να το ακουμπήσει. Αυτός ήταν και ο σκοπός βέβαια , και αυτό το κατάφερνε με ένα απότομο τίναγμα του. Το καμουτσίκι είχε την δική του θέση στο κάρο ή την άμαξα όταν δεν το χρησιμοποιούσε ο καροτσέρης. 

πηγή: http://www.astrosparalio.gr/