Η κολύμβηση

από τον μαθητή του ΣΤ3, Μιχάλη Σ.

 Η κολύμβηση εκτιμήθηκε από την αρχαιότητα ως μέσο φυσικής άσκησης και ψυχαγωγίας. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με την κολυμβητική τέχνη, όπως μαρτυρούν οι αμφορείς και οι τοιχογραφίες του 1600 π.Χ. που βρέθηκαν. Την περίοδο αυτή κολυμβητές προσθίου και ελευθέρου απεικονίζονται σε αργυρό 'ρητό' των Μυκηνών. Στην Οδύσσεια ο Όμηρος εξυμνεί τις κολυμβητικές ικανότητες του Οδυσσέα ο οποίος, όταν το πλοίο του βυθίστηκε, κατάφερε να φτάσει κολυμπώντας μέχρι το νησί των Φαιάκων. Ωστόσο το άθλημα της κολύμβησης δεν περιλαμβάνονταν στα επίσημα αγωνίσματα των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων.

  Οι πρώτοι κολυμβητικοί όμιλοι δημιουργούνται στη Μεγάλη Βρετανία το 1837, όπου και ξεκινάνε οι πρώτοι κολυμβητικοί αγώνες. Οι περισσότεροι κολυμβητές κολυμπούσαν την πρόσθια κολύμβηση και διάφορες παραλλαγές της.

 Η κολύμβηση είναι παρούσα σε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα αρχικά αγωνίσματα ήταν το ελεύθερο κρόουλ) και το πρόσθιο. Το ύπτιο προστέθηκε στους Αγώνες του 1904. Το 1940 οι κολυμβητές του προσθίου ανακάλυψαν πως μπορούσαν να πάνε πιο γρήγορα κινώντας τα χέρια τους συγχρόνως πίσω από το κεφάλι τους, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στο στυλ της πεταλούδας.

  Στην Ολυμπιάδα του 1896, το αγώνισμα της κολύμβησης διεξάγεται στη θάλασσα και πιο συγκεκριμένα στον κόλπο της Ζέας, στον Πειραιά και το παρακολουθούν περίπου 40.000 θεατές. Το πρόγραμμα των αγώνων περιελάμβανε τα αγωνίσματα των 100μ, 500μ. και 1.500μ. Πρώτος Ολυμπιονίκης αναδεικνύεται ο Ούγγρος Alfred Hajos. Στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 1908, το άθλημα της κολύμβησης διεξάγεται σε πισίνα 100μ., ενώ στην Ολυμπιάδα του 1924 στο Παρίσι, οι αγώνες πραγματοποιούνται σε πισίνα 50μ.

  Στη σύγχρονη Ολυμπιάδα της Αθήνας το 1896, στο άθλημα της κολύμβησης, συμμετείχαν μόνον άνδρες αθλητές, ενώ οι γυναίκες κολυμβήτριες θα εμφανιστούν μετά από 16 χρόνια στους Ολυμπιακούς αγώνες της Στοκχόλμης, το 1912. Οι άντρες και οι γυναίκες αγωνίζονται περίπου στα ίδια αγωνίσματα, με μοναδική διαφορά το κλασσικό αγώνισμα απόστασης όπου για τις γυναίκες είναι 800μ μέτρα και 1.500 για τους άντρες αντίστοιχα.

Αγωνίσματα

  Οι αγώνες γίνονται σε πισίνες των 25 ή 50 μέτρων. Το πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων περιλαμβάνει 26 ατομικά αγωνίσματα και 6 σκυταλοδρομίες, για άνδρες και γυναίκες, σε πισίνα 50 μέτρων. Το ελεύθερο, το ύπτιο, το πρόσθιο, η πεταλούδα και η μικτή ατομική, είναι τα ατομικά αγωνίσματα που μαζί με τις σκυταλοδρομίες (ελεύθερο και μικτή ομαδική), είναι τα στυλ της κολύμβησης που περιλαμβάνονται στο επίσημο αγωνιστικό πρόγραμμα.

Ελεύθερο

  Αγωνίσματα: 50 - 100 - 200 - 400 - 800 & 1.500μ

Τα 800μ. είναι αγώνισμα μόνο για τις γυναίκες, ενώ τα 1.500μ. μόνο για τους άνδρες.

Θεωρείται το τέλειο είδος κολύμβησης ταχύτητας και είναι το γρηγορότερο και πλέον δημοφιλές από τα υπόλοιπα. Τεχνικά, στην ελεύθερη κολύμβηση, οι αθλητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε στιλ θεωρούν καλύτερο (εκτός από τη μικτή).

Συνήθης λόγος ακύρωσης κολυμβητή, είναι όταν κατά τη διάρκεια της κολύμβησης, ακουμπήσει τη διαδρομή ή παρενοχλήσει συναθλητή του.

Ύπτιο

Αγωνίσματα: 100 - 200μ.

Συνήθης λόγος ακύρωσης κολυμβητή, είναι όταν κατά τη διάρκεια του γλιστρήματος μετά την εκκίνηση ή τη στροφή, περάσει την γραμμή των 15 μέτρων.

Πρόσθιο

Αγωνίσματα: 100 - 200μ.

Είναι ένα αρκετά περίπλοκο στιλ κολύμβησης. Απαιτεί υψηλότατη δαπάνη ενέργειας και τέλειο συγχρονισμό κινήσεων μεταξύ χεριών και ποδιών. Αν ο αθλητής χάσει τον συγχρονισμό του, θεωρείται ότι κολυμπά ελεύθερα και ακυρώνεται.

Συνήθης λόγος ακύρωσης κολυμβητή, είναι όταν κατά τη διάρκεια της στροφής, ακουμπήσει τον τοίχο με το ένα χέρι ή να χρησιμοποιήσει αντικανονική ποδιά.

Πεταλούδα

  Αγωνίσματα: 100 - 200μ.

Συνήθης λόγος ακύρωσης κολυμβητή, είναι όταν κατά τη διάρκεια της στροφής, ακουμπήσει με το ένα χέρι ή χρησιμοποιήσει αντικανονική ποδιά.

Μικτή Ατομική

  Αγωνίσματα: 200 - 400μ.

Στα αγωνίσματα της μικτής ατομικής, ο αθλητής αγωνίζεται σε ίσες αποστάσεις, σε όλα τα στυλ της κολύμβησης. Αυτό το αγώνισμα συνδυάζει τεχνική, ταχύτητα και αντοχή. Η σειρά που ακολουθείται είναι: πεταλούδα, ύπτιο, πρόσθιο και ελεύθερο.

Σκυταλοδρομίες

  Αγωνίσματα: 4Χ100μ. ελεύθερο, 4Χ100μ. μεικτή ομαδική και 4Χ200μ. ελεύθερο.

Στις σκυταλοδρομίες, κάθε κολυμβητής κολυμπά ένα στυλ. Η σειρά των στυλ είναι: ύπτιο, πρόσθιο, πεταλούδα και ελεύθερο. Οι αλλαγές κατά τη διάρκεια των σκυταλοδρομιών, είναι έγκυρες όταν τα πόδια του αθλητή που πρόκειται να αγωνιστεί 'ξεκολλήσουν' από το βατήρα τη στιγμή που τα δάκτυλα του αθλητή που κολυμπά αγγίξουν τον τοίχο. Εάν ο αθλητής που πρόκειται να αγωνιστεί ξεκινήσει νωρίτερα, η ομάδα του ακυρώνεται.

Εξοπλισμός

Οι αθλητές φορούν μαγιό, σκουφάκι και προστατευτικά γυαλιά για να προστατεύουν τα μάτια τους και να έχουν καλύτερη όραση μέσα στο νερό. Απαγορεύεται να χρησιμοποιήσουν ή να φορέσουν οτιδήποτε μπορεί να αυξήσει την ταχύτητα, την ικανότητα να επιπλέουν, ή την αντοχή τους. Ξυρίζουν όλο το σώμα τους πριν από τις σημαντικές διοργανώσεις, έτσι ώστε να "νιώσουν" τις κινήσεις τους μέσα στο νερό και να κερδίσουν πολύτιμο χρόνο.

  Για την Ελλάδα

Εξετάζοντας σε αδρές γραμμές την εξέλιξη της Ελληνικής κολύμβησης στα νεώτερα χρόνια, συναντάμε στα 1837 το πρώτο εγχειρίδιο, με την ονομασία "Περίληψη της Γυμναστικής" στο οποίο ο Γυμναστικός Γεώργιος Παγών, άνθρωπος με αγάπη για την Φυσική Αγωγή και με κλασική μόρφωση ταξινομεί και αναλύει σε ιδιαίτερο κεφάλαιο "Περί του ψυχρολουτείν και κολυμβάν" τα μέχρι τότε γνωστά είδη κολύμβησης, α) Το κολυμβάν επί το στήθος, δηλαδή το πρόσθιο, β) Το κολυμβάν επί τα νώτα, δηλαδή το Ύπτιο. Στην εποχή αυτή η κολύμβηση στη χώρα μας δεν έχει ακόμα πάρει έννοια αγωνιστική και οι Έλληνες κολυμπούν για ψυχαγωγία. Προ των Ολυμπιακών Αγώνων των Αθηνών του 1896 ο Ιωάννης Χρυσάφης διοργανώνει τα Τήνεια στα οποία περιλαμβάνονται και αγωνίσματα κολύμβησης, στους δε Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 που έγιναν στον Φαληρικό όρμο, συμμετέχουν αρκετοί Έλληνες οι οποίοι αποσπούν διακρίσεις όπως ο Αντώνιος Πεπανός και άλλοι. Ο Σ.Ε.Γ.Α.Σ. περιλαμβάνει στην δύναμη του την κολύμβηση, σαν η μοναδική Ομοσπονδία αθλημάτων στη χώρα, μέχρι το 1927 οπότε και ιδρύεται η Ε.Κ.Ο.Φ. για τα αθλήματα του υγρού στίβου, και την ίδια χρονιά τελούνται οι πρώτοι Πανελλήνιοι Αγώνες. Σταθμός στην εξέλιξη της Ελληνικής κολύμβησης αποτελούν τα έτη 1940 και 1959, οπότε εγκαινιάζονται το Ολυμπιακό κολυμβητήριο και το πρώτο σκεπαστό αυτό της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, καθώς και το 1970 που το Ολυμπιακό κολυμβητήριο λειτουργεί καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους με θερμαινόμενο νερό. Ακόμη η καθιέρωση των Βαλκανικών Αγώνων κολύμβησης, υδατοσφαίρισης, καταδύσεων Ανδρών - Γυναικών το 1969, και αυτή των Νέων - Νεανίδων το 1971 απετέλεσαν σταθμό στην οργάνωση και ανάπτυξη της αγωνιστικής κολύμβησης. Η κολύμβηση με την ανάπτυξη που παρουσιάζει αποτελεί το δημοφιλέστερο από πλευράς θεατών και μαζικότερο από πλευράς αθλουμένων ατομικό άθλημα μετά τον κλασικό αθλητισμό.

ΠΗΓΗ:  ATHOC