Το μπέιζμπολ

από τον μαθητή του ΣΤ3, Μιχάλη Σ.

  Το μπέιζμπολ (αγγλ.: baseball) είναι ένα ομαδικό άθλημα, το οποίο παίζεται από ομάδες των εννέα παικτών. Επινοήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα στις ΗΠΑ αλλά η πρώιμη μορφή του κατάγεται από τα Αγγλικά rounders και Κρίκετ.

  Στις αρχές της δεκαετίας του 1830 στις Η.Π.Α. υπήρξαν αναφορές για μια ποικιλία παιχνιδιών με ρόπαλο και μπάλα που χαρακτηρίστηκαν σαν πρώιμες μορφές του μπέιζμπολ. Αυτά τα παιχνίδια συχνά αναφέρονται σε τοπικό επίπεδο ως "town-ball". αλλά και άλλα ονόματα όπως "round-ball" και "base-ball" χρησιμοποιήθηκαν επίσης. Σε μια επιστολή για το περιοδικό Sporting Life για έναν αγώνα που πραγματοποιήθηκε στο Beachville του Οντάριο το 1838 παρουσιάζονται πολλές ομοιότητες με το σύγχρονο μπέιζμπολ. Η παλιότερη ευρέως αποδεκτή ιστορία όπου ο Abner Doubleday εφεύρε το μπέιζμπολ στο Cooperstown της Νέας Υόρκης, το 1839 έχει οριστικά απορριφθεί από του αθλητικούς ιστορικούς.

  Το 1845, ο Alexander Cartwright, μέλος club "Knickerbockers" της Νέας Υόρκης, ήταν επικεφαλής της καταγραφής του λεγόμενου Κανονισμού του Knickerbockers Club για το μπέιζμπολ. Η συνήθης πρακτική που μέχρι τότε για να βγάζεις έναν επιθετικό άουτ, έπρεπε να τον χτυπήσεις με μια πεταγμένη μπάλα, καταργήθηκε. Επίσης οι κανόνες αυτοί επέβαλαν την χρήση μιας μικρότερης, πιο σκληρής μπάλας από ό, τι είχαν παλαιότερα αλλά και αρκετοί άλλοι κανόνες που καταγράφηκαν σε εκείνο το πρώτο βιβλίο κανονισμών, έφεραν το παιχνίδι στην σύγχρονη μορφή του . Ο αγώνας που αναγνωρίζεται ως το πρώτο επίσημο καταγεγραμμένο παιχνίδι μπέιζμπολ στην ιστορία των ΗΠΑ έλαβε χώρα στις 19 Ιουνίου 1846, στο Hoboken του New Jersey: Οι "New York Nine" νίκησαν τους "Knickerbockers" της Νέας Υόρκης με σκορ 23-1, σε τέσσερις περιόδους. Με τους πρώτους κανονισμούς των "Knickerbockers" ως βάση, οι κανόνες του σύγχρονου μπέιζμπολ συνεχίζονται να εξελίσσονται μέχρι σήμερα. Υπήρξε άθλημα επίδειξης στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1904 στο Σεντ Λούις και σε πολλές επόμενες Ολυμπιάδες.

  Το 1984 και το 1988 συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιάδων ως άθλημα υπό δοκιμή και τελικά έγινε επίσημο ολυμπιακό άθλημα από το 1992 στη Βαρκελώνη ως το 2004. Όμως, αποφασίστηκε να αφαιρεθεί και πάλι από τους αγώνες το 2012, όπως και το συγγενικό γυναικείο σόφτμπολ.

Το γήπεδο

  Το γήπεδο Wrigley, ένα από τα πιο γνωστά των ΗΠΑ.

Το μπέιζμπολ παίζεται σε ανοιχτό γήπεδο που έχει σχήμα τεταρτημόριου κύκλου. Το γήπεδο περιλαμβάνει δύο περιοχές:

  Η Εσωτερική Περιοχή (Infield) ή Διαμάντι (Diamond) έχει σχήμα ρόμβου με πλευρές μήκους 27,43 m. Στις τέσσερις κορυφές του ρόμβου υπάρχουν οι τέσσερις Βάσεις (Bases). Η βάση στην αρχή του γηπέδου, λέγεται Αρχική Βάση ή Αρχική Πλάκα (Home Plate) όπου ξεκινάει και κάθε φάση του αγώνα, μιας και διαδραματίζεται η μονομαχία του ρίπτη (pitcher) της άμυνας με τους ροπαλοφόρους (batter) της επίθεσης. Στις υπόλοιπες βάσεις που αριθμούνται ως 1η, 2η, και 3η Βάση, προωθούνται διαδοχικά οι συμπαίκτες του ροπαλοφόρου - επιθετικοί - και ο ίδιος κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, μέχρι να επιστρέψουν στην αρχική βάση κλείνοντας κύκλο σε όλες τις βάσεις και παίρνοντας έτσι έναν πόντο (run).
  Στο εσωτερικό του διαμαντιού και σε απόσταση 18,34 μ. από την αρχική βάση, βρίσκεται ο ρίπτης (πίτσερ) της άμυνας ο οποίος ρίχνει την μπάλα και μονομαχεί με τον ροπαλοφόρο. Πίσω από τον ροπαλοφόρο υπάρχει ένας συμπαίκτης του ρίπτη, ο λήπτης (catcher) που πιάνει τις ρίψεις. Ο λήπτης είναι ο στρατηγός της μονομαχίας και δουλειά του είναι να βγάλουν με τον ρίπτη εκτός παιχνιδιού τους ροπαλοφόρους, να εμποδίσει την προώθηση των δρομέων και να προστατεύει την αρχική βάση από επιθετικούς που επιχειρούν να σκοράρουν.

  Την εσωτερική περιοχή αμύνονται έξι (6) αμυντικοί: Ο Ρίπτης, ο Λήπτης, ο Πρώτης Βάσης, ο Δεύτερης Βάσης, ο Σορτ-στοπ και ο Τρίτης Βάσης. Αμύνονται της μπάλας και των επιθετικών και παίζουν όλες τις φάσεις στις βάσεις.

  Η Εξωτερική Περιοχή σχηματίζει ένα τόξο με απόσταση τουλάχιστον 76,2 μ. ακτίνα από την αρχική βάση. Είναι προτιμητέο όμως το μέγεθος του γηπέδου να έχει ακτίνες τουλάχιστον 97,5 μ. στα πλάγια και 121,9 μ. στο κέντρο της. Στην εξωτερική περιοχή τοποθετούνται οι τελευταίοι τρεις (3) παίκτες της αμυνόμενης ομάδας και έχουν τον ρόλο της οπισθοφυλακής. Αμύνονται της μπάλας των μακρινών και δυνατών χτυπημάτων της επίθεσης.

Πηγη: wikipaidia