Ιταλικά χριστουγεννιάτικα έθιμα

από την μαθήτρια του ΣΤ3, Χαρά Κ.

Έθιμα και παραδόσεις των Χριστουγέννων στην Ιταλία. 

Σικελία: 

Οι χωρικοί βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και ραντίζουν τα ζώα τους, γιατί πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου.

Σαρδηνία: 

Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρνει την ευλογία του Θεού όχι μόνο στους δικούς του αλλά και στους γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό του.

Βενετία: 

Στη Βενετία, πάλι τον Μεσαίωνα, ο Δόγης κι ο λαός πήγαιναν την νύχτα των Χριστουγέννων στο γειτονικό νησάκι του Αγίου Γεωργίου να προσκυνήσουν το λείψανο του Αγίου Στεφάνου. Στην παραλία του νησιού περίμεναν βενετσιάνικες αρχόντισσες ντυμένες στα μαύρα και στολισμένες με κοσμήματα, για να υποδεχτούν τον Δόγη και να τον συνοδέψουν μέχρι το ναό. Μετά το τέλος της λειτουργίας όλη η λαμπρή συνοδεία έμπαινε στις γόνδολες και διασχίζοντας τα νερά ξαναγύριζαν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, όπου άρχιζε μεγάλο γλέντι, που συνεχιζόταν μέχρι το πρωί.

Το έθιμο της φάτνης: 

Το έθιμο της φάτνης, ένα από τα πιο αγαπητά σύμβολα της εορταστικής περιόδου, προήλθε από την Ιταλία. Ο Αγ. Φραγκίσκος της Ασσίζης ζήτησε από έναν άνθρωπο ονόματι Τζιοβάνι Βελλίτα από το Γκρέτσιο να του κατασκευάσει μια φάτνη. Ο Αγ. Φραγκίσκος τέλεσε τη λειτουργία μπροστά σε αυτή τη φάτνη, η οποία ενέπνευσε θαυμασμό και αφοσίωση σε όλους και η κατασκευή των αγαλμάτων ή των βοσκών (pastori) δημιούργησε μια ολόκληρη σχολή λαϊκής τέχνης. 

Ρώμη: 

Την Παραμονή των Χριστουγέννων, στη Ρώμη πέφτουν κανονιοβολισμοί από το Καστέλ Σαν Άντζελο που σηματοδοτούν την αρχή της εορταστικής περιόδου. Η 24ωρη νηστεία τελειώνει με ένα πλούσιο Χριστουγεννιάτικο δείπνο. Σύμφωνα με την παράδοση, τα δώρα τοποθετούνται μέσα σε ένα πήλινο αγγείο. 

Το χριστουγεννιάτικο δείπνο: 

Το Χριστουγεννιάτικο δείπνο ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή. Σε γενικές γραμμές, το μενού της Παραμονής των Χριστουγέννων δεν περιλαμβάνει κρέας αλλά ψητό, μαγειρευτό ή τηγανητό χέλι (pranzo della vigilia). Το Χριστουγεννιάτικο δείπνο περιλαμβάνει τορτελίνια, κόκκορα και μια ποικιλία γλυκών. 

Το γράμμα των Χριστουγέννων: 

Την Παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά δωρίζουν το Χριστουγεννιάτικο γράμμα στους γονείς τους, στο οποίο τους δίνουν ευχές και τους υπόσχονται να είναι καλά παιδιά, γραμμένο με καλλιγραφικά γράμματα και σε διακοσμημένο χαρτί.

Διάρκεια χριστουγεννιάτικης περιόδου: 

Στην Ιταλία η περίοδος των Χριστουγέννων έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια από όλες τις άλλες των χριστιανικών χωρών. Αρχίζει από τις 8 Δεκεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 6 Ιανουαρίου ημέρα των Θεοφανίων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου τα σπίτια διακοσμούνται με Αλεξανδριανά, χριστουγεννιάτικα δένδρα τη παραδοσιακή Φάτνη και άλλα πολύχρωμα διακοσμητικά στολίδια.

Ο μύθος της Befana: 

Μια άλλη σημαντική ημερομηνία των εορτών είναι η 6η Ιανουαρίου κατά την οποία καταφθάνει τη νύκτα (μεταξύ 5-6 Ιανουαρίου) η διάσημη Befana η παλιά καλή και φτωχή μάγισσα, έρχεται και τρώει καρύδια και μπισκότα που της άφησαν τα παιδιά και πριν πετάξει μακριά, τους αφήνει δώρα μέσα στις κάλτσες των δώρων , κάρβουνα για τα άτακτα παιδιά και γλυκά για τα φρόνιμα. Σύμφωνα με τον μύθο, οι τρεις Μάγοι σταμάτησαν στο σπίτι μιας γυναίκας και ζήτησαν φαγητό και ένα μέρος για να ξεκουραστούν. Αυτή αρνήθηκε και οι τρεις Μάγοι συνέχισαν το δρόμο τους. Μετά από μερικές ώρες, η γυναίκα το μετάνιωσε αλλά οι Μάγοι ήταν ήδη πολύ μακριά. Η «Φωτισμένη» περιφέρεται ακόμη στη γη ψάχνοντας το Θείο Βρέφος και απεικονίζεται ως νεράιδα, ως γριά ή ως μάγισσα.

Το έθιμο με τις φακές: 

Μια άλλη ιταλική παράδοση είναι να δίνουν ένα σακουλακι ξερές φακές στους φίλους τους για να φτιάξουν σούπα. Το φαγητό αυτό τους θυμίζει τις δύσκολες και φτωχές εποχές και την τρώνε για να έχουν τύχη το Νέο Έτος.

Πηγή: italianogr.blogspot.gr