Από τον μαθητή του ΣΤ1, Μάνο Ζ.
Διαβάστε παρακάτω άλλη μια σημαντική εξέλιξη στην επιστήμη της αστρονομίας.
Αστρονόμοι του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον σε συνεργασία με επιστήμονες από άλλα πανεπιστήμια μέτρησαν τις αποστάσεις μεταξύ γαλαξιών έξι δισεκατομμύρια έτη… φωτός μακριά με ακρίβεια 1%.
«Ξέρουμε πως όταν το σύμπαν ξεκίνησε ήταν πολύ μικρότερο και τώρα επεκτείνεται, όμως δεν γνωρίζουμε πολλά για την ιστορία της επέκτασης», δήλωσε η Lauren Anderson, διδακτορική φοιτήτρια αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον και επικεφαλής της μελέτης.
«Το φως που μετράμε από τους γαλαξίες μπορεί να μας πληροφορήσει σχετικά με το πόσο μεγάλωσε το διάστημα μεταξύ ημών και ενός γαλαξία. Στη συνέχεια, υπολογίζοντας τη φυσική απόσταση προς τον γαλαξία μπορούμε να βρούμε τη μέση επέκταση του συγκεκριμένου τμήματος του διαστήματος στην ιστορία», προσέθεσε η Anderson, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στην Ουάσιγκτον.
Τόσο ακριβείς μετρήσεις σε αποστάσεις δισεκατομμυρίων ετών φωτός μακριά απαιτούν εντελώς διαφορετικές τεχνικές από αυτές που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση των πλανητών στο ηλιακό σύστημα ή τον γαλαξία μας.
Η συγκεκριμένη μελέτη μέτρησε τις «βαρυονικές ακουστικές ταλαντώσεις» ή της περιστασιακές ρυτιδώσεις στην κατανομή των γαλαξιών στο σύμπαν.
Στην ουσία οι ρυτιδώσεις αποτελούν αποτυπώματα των κυμάτων πίεσης που ταξίδεψαν στο σύμπαν λίγο μετά τη γέννησή του και μπορούν να μετρηθούν μόνο με τη χαρτογράφηση των γαλαξιών.
Σημειώνεται ότι το μέγεθος των ρυτιδώσεων μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως στάνταρντ μονάδα μέτρησης για τον υπολογισμό των αποστάσεων.
Η νέα έρευνα καλύπτει διπλάσια περιοχή σε σχέση με την προηγούμενη χαρτογράφηση του 2013, είναι εξαιρετικά ακριβής και περιλαμβάνει τις πρώτες μετρήσεις από ένα δείγμα κοντινών γαλαξιών.
«Το να πραγματοποιούμε μετρήσεις σε δυο διαφορετικές αποστάσεις μας επιτρέπει να δούμε πως άλλαξε διαχρονικά η επέκταση του σύμπαντος, κάτι που με τη σειρά του μας βοηθά να κατανοήσουμε γιατί αυτή η επέκταση επιταχύνεται», δήλωσε η Rita Tojeiro από το Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια εκ των συγγραφέων της μελέτης.
Οι μετρήσεις έγιναν στο πλαίσιο του πρότζεκτ «Baryon Oscillation Spectroscopic Survey» με τη χρήση του τηλεσκοπίου του Ιδρύματος Sloan στο παρατηρητήριο Απάτσι, στο Νέο Μεξικό.
Το πρότζεκτ εντάσσεται στο ερευνητικό πρόγραμμα «Sloan Digital Sky Survey III», που διεξάγεται από κονσόρτσιουμ δεκάδων πανεπιστημίων.
Πηγή: econews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου