Εξάρτηση από το διαδίκτυο : Πότε η χρήση γίνεται κατάχρηση

από τον μαθητή του ΣΤ3, Ιωάννη Κ.

  Άντρες και φοιτητές αποτελούν τις ομάδες υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση εξάρτησης από το διαδίκτυο, ενώ η κατάθλιψη, η κοινωνική απομόνωση και η παχυσαρκία αποτελούν σημάδια εμφάνισης της διαταραχής.

Πώς ορίζουμε την εξάρτηση από το διαδίκτυο;

  Μπορούμε να ορίσουμε την εξάρτηση από το διαδίκτυο σαν την αδυναμία ελέγχου της χρήσης του ιστού, που οδηγεί σε αισθήματα πίεσης, άγχους και δυσλειτουργικές συμπεριφορές σε καθημερινές δραστηριότητες ενώ η στέρησή της χρήσης αυτής ακολουθείται από ευερέθιστη ή δυσθυμική συμπεριφορά.

  Στα άτομα που είναι απορροφημένα στο Διαδίκτυο και κυρίως στα διαδικτυακά παιχνίδια, ορισμένες νευρολογικοί οδοί ενεργοποιούνται με τον ίδιο άμεσο και έντονο τρόπο όπως συμβαίνει στον εγκέφαλο ενός ατόμου που κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών.

  Είναι λοιπόν φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα εξάρτηση η οποία αφορά ένα σημαντικό αριθμό ανθρώπων.

Συνοπτικά, τα κριτήρια της εξάρτησης από το διαδίκτυο είναι τα ακόλουθα:

• προσκόλληση στον παγκόσμιο ιστό, 

• αίσθημα ανάγκης για αυξημένο χρόνο παραμονής σε σύνδεση, ώστε να επιτευχθεί ένα επίπεδο ικανοποίησης,

• επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειες περικοπής του χρόνου παραμονής,

• ευερεθιστότητα, κατάθλιψη ή ύφεση της διάθεσης όταν η χρήση περιορίζεται, 

• παραμονή στη σύνδεση περισσότερο από όσο αρχικά ήταν προγραμματισμένο, 

• διακινδύνευση απώλειας δουλειάς ή εργασίας εξαιτίας της χρήσης του ιστού,

• ψευδείς δηλώσεις στους άλλους σε σχέση με τον πραγματικό χρόνο χρήσης και παραμονή σε σύνδεση, ως ένας τρόπος ρύθμισης της διάθεσης.

Ποιες ηλικιακές ομάδες αφορά;

  Η εξάρτηση από το διαδίκτυο αφορά κυρίως εφήβους και νεαρούς ενήλικες. Οι ερευνητές Young και Abreu το 2010 εκτιμούν πως η επικράτηση του εθισμού στο διαδίκτυο μεταξύ των εφήβων κυμαίνεται στο 4,6-4,7%, αυξάνεται στο γενικό πληθυσμό στο 6-15% ενώ στους φοιτητές το ποσοστό αυτό ανεβαίνει και μπορεί να κυμανθεί στο 13-18% καθώς αυτοί αποτελούν τον πληθυσμό υψηλού κινδύνου.

  Σε αυτόν τον πληθυσμό απευθύνεται κυρίως το Τμήμα Προβληματικής Χρήσης του Διαδικτύου του Τμήματος Απεξάρτησης 18 Άνω του Ψ.Ν.Α. Στο τμήμα μας δεχόμαστε άτομα ενήλικα από την ηλικία των 18 ετών και άνω και από τα μέχρι τώρα στοιχεία μας προκύπτει ότι ο μέσος όρος ηλικίας των ατόμων που ζήτησαν βοήθεια είναι τα 24- 25 έτη (17 ετών ο μικρότερος και 50 ο μεγαλύτερος

  Οι άντρες που κάνουν προβληματική χρήση του διαδικτύου εθίζονται περισσότερο στα διαδικτυακά παιχνίδια ρόλων MMORPG ενώ οι γυναίκες στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

  Για τα άτομα τα οποία είναι εξαρτημένα από το διαδίκτυο ο κόσμος είναι πληκτικός και κενός, περνούν την περισσότερη ώρα της ημέρας στο διαδίκτυο ή σκέφτονται τη στιγμή που θα ξαναπλοηγηθούν. Όταν διακόπτεται η σύνδεση θυμώνουν και γίνονται νευρικά και ευερέθιστα. Χάνουν την αίσθηση του πραγματικού χρόνου, με αποτέλεσμα να παραμένουν σε σύνδεση περισσότερο από ό,τι αρχικά σχεδίαζαν. Εμφανίζουν υπερβολική κούραση και ημερήσια υπνηλία καθώς δεν έχουν σταθερό ωράριο ύπνου. Κρύβουν από τους άλλους το χρόνο που περνούν στον ιστό ενώ εμφανίζουν σημαντική πτώση της ακαδημαϊκής τους επίδοσης.

  Παραμελούν τις αγαπημένες τους δραστηριότητες, είναι κοινωνικά αποσυρμένα, αφού προτιμούν να είναι στο διαδίκτυο από το να σχετίζονται με άλλους. Καθώς δεν αντιλαμβάνονται την αποδιοργάνωση της ζωής τους και τις συνέπειες της προβληματικής χρήσης τους σε ψυχολογικό, κοινωνικό και ακαδημαϊκό επίπεδο συνεχίζουν την ενασχόληση στον ίδιο βαθμό.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις στο άτομο;

  Τα άτομα, που πληρούν τα προτεινόμενα κριτήρια της εξάρτησης από το διαδίκτυο, επιβαρύνονται σοβαρά σε πολλές πτυχές της ζωής τους, 'όπως ακαδημαϊκές, κοινωνικές, οικονομικές, επαγγελματικές και βιολογικές. Οι εν λόγω χρήστες καταφεύγουν στο διαδίκτυο ως ένα μέσο ανακούφισης του στρες και της κατάθλιψης που βιώνουν, χωρίς ουσιαστικά να τα αντιμετωπίζουν. 

  Σημαντική επίσης είναι η υποβάθμιση της ποιότητας ανταπόκρισης σε εργασιακές ή εκπαιδευτικές υποχρεώσεις, λόγω της κατάχρησης του ιστού παράλληλα με την αποδιοργάνωση της οικογενειακής ζωής. Η κρισιμότερη ίσως διάσταση, της επιβάρυνσης της άμετρης χρήσης του ιστού είναι η κοινωνική.

  Σημαντικές είναι οι επιπτώσεις στη σωματική υγεία των χρηστών, οι οποίοι συχνά εμφανίζουν διατροφικές διαταραχές όπως παχυσαρκία λόγω των μεγάλων ποσοτήτων φαγητού που καταναλώνουν συνήθως μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή σε συνδυασμό με την έλλειψη οποιασδήποτε φυσικής άσκησης.

  Πολύ συχνές είναι οι διαταραχές ύπνου και η αλλαγή των συνηθειών του ύπνου καθώς οι χρήστες βρίσκονται προσκολλημένοι στον ιστό κατά τη διάρκεια της νύχτας και κοιμούνται τις πρωινές ώρες. Δεν λείπουν οι μυοσκελετικές παθήσεις (π.χ. σκολίωση), τα οφθαλμολογικά συμπτώματα όπως ξηρά μάτια και τέλος συχνές είναι οι ημικρανίες.

Για ποιους λόγους ένα άτομο παρουσιάζει αυτή την εξάρτηση;

  Οι μελέτες δείχνουν ότι η κοινωνικοποιητική δυνατότητα του διαδικτύου είναι ίσως, το ισχυρότερο στοιχείο «γοητείας» του παγκόσμιου ιστού. Η προσθήκη διαδραστικών εφαρμογών σε μία ιστοσελίδα, αναβαθμίζει τα επίπεδα ικανοποίησης των επισκεπτών και διευρύνει την αποδοχή της από το κοινό. Στην ίδια κατεύθυνση επισημαίνεται η σχετικά πρόσφατη, σημαντική αύξηση των ιστοτόπων κοινωνικής δικτύωσης.

  Επιπρόσθετα, «υπερβολικές» για πολλούς, ώρες φαίνεται να δαπανούνται σε αλληλεπιδράσεις μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, δωμάτια ηλεκτρονικής συζήτησης, διαδικτυακά παιχνίδια κ.α.Ένας κρίσιμος, ψυχολογικός, προβλεπτικός παράγοντας για τον εθισμό στο διαδίκτυο, είναι η ανάγκη μετριασμού έντονων αρνητικών συναισθημάτων.

  Ως άλλη όψη, του ίδιου ωστόσο παράγοντα, θα μπορούσε να εκληφθεί η ανάγκη για εξασφάλιση θετικών βιωμάτων, που ικανοποιείται από τη χρήση υπηρεσιών του ιστού, μέσα από αισθήματα ενθουσιασμού, ανεξαρτησίας και απελευθέρωσης, όσο κάποιος είναι σε σύνδεση. Ουσιαστικά το διαδίκτυο επιτρέπει στα άτομα, που πιέζονται από την πραγματικότητα που βιώνουν, εξωτερική ή εσωτερική, να αποσυμπιέζουν τη προσωπικότητά τους, λειτουργώντας πολλές φορές μέσα από έναν χαρακτήρα που απέχει από τον πραγματικό.

  Είναι συχνό ένα άτομο που αντιμετωπίζει άγχος, κατάθλιψη, απομόνωση, φόβο, σε ένα περιβάλλον γενικότερης κρίσης και κατ΄επέκταση ψυχοπιεστικό, να αναπτύσσει τάσης φυγής μέσα από την αναζήτηση ανακούφισης. Οι τάσεις αυτές συμπληρώνονται και ικανοποιούνται από τα χαρακτηριστικά του διαδικτύου, που το καθιστούν προσκλητικό-προκλητικό για το χρήστη, όπως η ευκολία πρόσβασης, η ανωνυμία, η παραμόρφωση του πραγματικού χρόνου, η δυνατότητα έκφρασης συναισθημάτων και συμπεριφορών χωρίς ανησυχία για τις συνέπειες.

  Η εξάρτηση λοιπόν από το διαδίκτυο όπως και κάθε μορφή εξάρτησης είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο όπου μια σειρά ατομικών, ψυχολογικών, συναισθηματικών, οικογενειακών, κοινωνικών παραγόντων συντελούν στην εμφάνιση και παγίωσή της. 

Προτείνεται η ύπαρξη πέντε υποτύπων εξαρτητικής χρήσης διαδικτύου: 1) Εξάρτηση από τις Διαδικτυακές σχέσεις (Παιχνίδια Ρόλων, Ιστότοποι Κοινωνικής Δικτύωσης) 2) Εξάρτηση από τη διαδικτυακή σεξουαλικότητα (Διαδικτυακή Πορνογραφία) 3) Παρορμητική Χρήση Διαδικτύου (Διαδικτυακός Τζόγος, Παρορμητικές Αγορές μέσω Διαδικτύου) 4) Εξάρτηση από τη Συλλογή Πληροφοριών στο Διαδίκτυο 5) Κατάχρηση Υπολογιστή.

  Οι παραπάνω υποτύποι αξιολογούνται ως ενεργοί όταν πληρούνται τα ακόλουθα πέντε κριτήρια: (1) Μία συνήθεια, ως αποτέλεσμα μίας μακράς σειράς επιλογών. (2) Εξάρτηση από κάτι ουσιαστικό για τη λειτουργία του ατόμου. (3) Παρόρμηση προς μία καταστροφική συμπεριφορά (4) Στερητικές συμπεριφορές (5) επιβλαβείς αρνητικές συνέπειες εξαιτίας της ενεργοποίησης της συμπεριφοράς.

Πώς μπορούν να βοηθήσουν οικογένεια και φίλοι;

  Οι γονείς ως «ψηφιακοί μετανάστες» συχνά δεν καταλαβαίνουν τους κινδύνους που κρύβει το διαδίκτυο και συχνά στις μικρές ηλικίες, τα ωθούν οι ίδιοι προς την κατάχρηση του κρατώντας τα απασχολημένα στον υπολογιστή προκειμένου να έχουν περισσότερο διαθέσιμο χρόνο για τις δικές τους ασχολίες.

  Ο έφηβος μπορεί να εμφανίζει διάφορα συμπτώματα εξάρτησης ή ακόμη και ψυχικής νόσου τα οποία όμως δεν γίνονται αντιληπτά έγκαιρα με αποτέλεσμα το πρόβλημα να μεγαλώνει. Από την εμπειρία μας προκύπτει ότι οι γονείς κινητοποιούνται και ζητούν βοήθεια από τον ειδικό, συνήθως μετά την πτώση της σχολικής ή πανεπιστημιακής επίδοσης όταν τα παιδιά τους είναι ήδη εξαρτημένα και υπολείπονται και σε άλλους τομείς της ζωής τους.

  Φαίνεται λοιπόν ότι η λύση του προβλήματος είναι πολυπαραγοντική όπως και η αιτία του. Αυτό που θεωρούμε σημαντικό είναι η έγκαιρη διάγνωση του προβλήματος, τόσο της κατάχρησης του διαδικτύου όσο και μιας υποκείμενης ψυχικής νόσου, στην οποία διάγνωση είναι σημαντική η συμμετοχή και των εκπαιδευτικών κυρίως όταν πρόκειται για εφήβους.

  Οι γονείς θα ήταν καλό να είναι ενήμεροι σχετικά με τις δυνατότητες του διαδικτύου έτσι ώστε να είναι σε θέση να ακολουθούν τα παιδιά τους, να κατανοούν τη γλώσσα τους και να μοιράζονται μαζί τους διάφορους προβληματισμούς, με σκοπό να μην υποτιμούν το πρόβλημα όταν παρουσιαστεί αλλά και να μην ανησυχούν χωρίς λόγο μπροστά σε μια κανονική χρήση.

  Όμως αυτό που είναι περισσότερο σημαντικό είναι οι νέοι να μεγαλώνουν μέσα σε λειτουργικές οικογένειες, να μορφώνονται σωστά, να αποκτούν κοινωνικές δεξιότητες, να μαθαίνουν να αξιοποιούν και να απολαμβάνουν όλες τις αισθήσεις τους, να κάνουν σχέσεις πραγματικές, να ασχολούνται με τον αθλητισμό και τις τέχνες, να εκφράζουν ελευθέρα τη γνώμη τους και τα συναισθήματά τους, να μην φοβούνται να μιλήσουν για ό,τι τους απασχολεί και τους φοβίζει.

πηγή:iatronet.gr