Από τον μαθητή του ΣΤ1, Γιώργο Φ.

Τα πράγματα ήταν διαφορετικά όπως ο ουρανός ήταν πάντα καταγάλανος και δεν βράδιαζε ποτέ! Όμως κουρασμένοι καθώς ήμασταν καθίσαμε σ ’ένα παγκάκι. Ενώ ξεκουραζόμασταν μας πήρε ο ύπνος.
Μετά από πολλή ώρα ένας δυνατός θόρυβος μας ξύπνησε κι όταν ανοίξαμε τα μάτια μας είδαμε τον παπουτσωμένο γάτο και μας είπε πως δεχόμασταν επίθεση από εξωγήινους. Φορέσαμε κάτι στολές που μας έδωσε όπου με αυτές μπορούσες να πετάξεις. Μετά από μεγάλες καταστροφές που έγιναν βρήκα ένα κουτί γεμάτο εκρηκτικά και το έδεσα στο διαστημόπλοιό τους όπου εξερράγη. Όμως χωρίς να το καταλάβω μου ήρθε στο κεφάλι ένα κομμάτι από τα συντρίμμια και έπεσα λιπόθυμος στο έδαφος .
Όταν ξύπνησα ήμουν στο κρεβάτι ξαπλωμένος και η μαμά μου φώναζε ''Γιώργο, ώρα για σχολείο'' και κατάλαβα πως όλα ήταν ένα όνειρο!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου