Το αηδόνι του φτωχού

Από τη μαθήτρια του ΣΤ1, Πελαγία Τσ. 

 Στα πλαίσια εργασίας στο μάθημα της Γλώσσας, διαλέξαμε το αγαπημένο μας παραμύθι, αλλάξαμε τον τρόπο που προχωράει και τελειώνει η ιστορία γράφοντας ένα δικό μας κείμενο. Διαβάστε παρακάτω το δικό μου παραμύθι... 

 Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε στη Κίνα ένας αυτοκράτορας που ζούσε σε ένα παλάτι με μεγάλο κήπο γεμάτο δέντρα, ζώα και πουλιά. Ήταν όμως πολύ εγωιστής. Στην Κίνα ζούσε κι ένας πολύ φτωχός ανθρωπάκος, ευγενικός και καλόκαρδος.Αν και φτωχός είχε ένα αηδόνι που το φρόντιζε καλύτερα απ' τον εαυτό του και το αγαπούσε πολύ.

 Μια μέρα, ο αυτοκράτορας άκουσε το αηδόνι που τραγουδούσε στο φτωχό.Τότε διάταξε τους στρατιώτες του να τους πιάσουν.Ο αυτοκράτορας έκλεισε τον φτωχό στο μπουντρούμι και το αηδόνι σε ένα χρυσό κλουβί για να του τραγουδάει.

 Οι μέρες περνούσαν και το αηδόνι δεν άντεξε να τραγουδάει στον εγωιστή αυτοκράτορα.Τότε πήρε την ααπόφαση να σταματήσει να τραγουδάει.Ο αυτοκράτορας θύμωσε και το έκλεισε στο μπουντρούμι του φτωχού. Ένας κάλος στρατιώτης που τους λυπήθηκε πήγε κρυφά ένα βράδυ και ελευθέρωσε τον φτωχό με το αηδόνι.Οι υπήκοοι του αυτοκράτορα δεν τον άντεχαν άλλο, γιατί τους έβαζε να πληρώνουν πολλούς φόρους.Έτσι έστεψαν τον φτωχό αυτοκράτορα και ο αυτοκράτορας έγινε μανάβης.Αλλά κανείς δεν αγόραζε φρούτα και λαχανικά, γιατί είχε εξωφρενικές τιμές. Ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.