Ο Τούλης ο μπισκοτούλης!

Από τη μαθήτρια του ΣΤ 3 Τζένη Π.

Έκθεση της μαθήτριας Τζένης Π., βασισμένη στο μάθημα "Ο Σιδερομάσας" της Γλώσσας της Στ΄τάξης

 

Στη Μπίσκο-πόλη, μπισκότα θέλουν όλοι! Γι αυτό και ένα παιδαρέλι, μικρό, 7 χρονών κοπέλι, δημιούργησε τον Τούλη, το μικρό τον μπισκοτούλη που έφτιαχνε γλυκά μπισκότα χωρίς ζάχαρες και συντηρητικά, ό,τι θέλουν οι μαμάδες για τα μικρά τους τα παιδιά.
Ο Τούλης ήτανε πολύ μικρούλης, παχουλός και νοστιμούλης, μα έφτιαχνε κάτι μπισκότα, νόστιμα, λαχταριστά που δεν τα φτιάχνει ούτ' η γιαγιά. Είχε όμορφα σοκολατοκαφετί ματάκια και δυο ροδοκόκκινα, σαν καλοψημένα κεκάκια, μαγουλάκια.
Είχε μια στάξη κουβερτούρα για μυτούλα και για στόμα μία κόκκινη ζαχαρωτή καρδούλα. Ήταν από ζυμαράκι το μικρό του σωματάκι και είχε πάνω στην κοιλίτσα λίγη χρωματιστή τρουφίτσα. Το καλύτερο όμως ήταν ότι πραγματικά είχε πολύ γλυκιά καρδιά, ήταν από σοκολάτα, γάλακτος, αυτή τη Lacta, γι' αυτό όλοι τον αγαπούσαν. Μόλις του 'λεγες "σ'αγαπώ", σλουρπ, να το πιάτο τα μπισκότα. Αν του 'λεγες "σε λατρεύω" έλιωνε η καρδιά από Lacta, κι έλεγες "δεν το πιστεύω", έκανε κάτι μπισκότα, δεν περιγράφονται, εκείνον ρώτα πώς τα φτιάχνει τα μπισκότα!
Ο Τούλης ερχόταν κάθε βράδυ που κοιμόταν το 7χρονο αγόρι, από το παράθυρό του, κι έφευγε το πρωί που το παιδί ξυπνούσε για να πάει στο σχολείο!!!

Πήρα θάρρος απ' το "Μπράβο" της κυρίας μου, να σας γράψω τη μικρή ιστορία μου. Ελπίζω να σας αρέσει!