Από τη μαθήτρια του ΣΤ1, Χαρά Α.
Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μακρινό πλανήτη τη Γη, ένα κοριτσάκι που ονομαζόταν Λίζα άνοιγε για πρώτη φορά τα μάτια του στη ζωή. Λίγο πιο μακριά στον γαλαξία υπήρχε ένας πλανήτης που έμοιαζε πολύ με τη Γη που ήταν μικρότερος και τα πλάσματα που ζούσαν εκεί δεν ήταν τόσο εξελιγμένα. Η Λίζα λοιπόν το κοριτσάκι, όσο πιο πολύ μεγάλωνε τόσο και κυριευόταν από μία αθεράπευτη πλήξη. Βαριότανε τα πάντα. Καθώς δεν έβρισκε τίποτα να κάνει στον πλανήτη της, άρχισε να κοιτάει τον ουρανό μήπως, έβρισκε κάτι ενδιαφέρον. Μια μέρα καθώς παρατηρούσε τον ουρανό διέκρινε μια μικρή στρογγυλή μπαλίτσα (ή τουλάχιστον έτσι της φάνηκε).
-Επιτέλους, να ένα όμορφο παιχνίδι, φώναξε! Άπλωσε το χέρι της και πήρε τη μπαλίτσα. Της φάνηκε όμως πολύ σκονισμένη. Έτσι χωρίς να την πάρει κανείς χαμπάρι έχωσε την μπαλίτσα της στο πλυντήριο. Έκλεισε την πόρτα και πάτησε το κουμπί για να αρχίσει να δουλεύει. Ο κάδος γέμισε νερό και τα ρούχα άρχισαν να μουλιάζουν. Το ίδιο έκανε και η μπαλίτσα της Λίζας που δεν ήταν άλλος από τον μικρότερο αδελφό της Γης.
Τα καημένα τα πλάσματα που ζούσαν στο πλανήτη είδαν τον ουρανό να σκοτεινιάζει και χοντρές ψιχάλες νερού πλημμύριζαν τα πάντα. Όσο κάθονταν και περίμεναν να περάσει ονόμασαν αυτό το φαινόμενο βροχή.
Μετά ήρθε η σειρά του απορρυπαντικού να χυθεί στον κάδο. Ολόλευκες, καθαρές και απαλές νιφάδες έπεφταν και τα έκαναν όλα πολύ κρύα. Έτσι τα πλάσματα του πλανήτη το ονόμασαν… χιόνι. Αργότερα τα ρούχα άρχισαν να ξεβάφουν και τα νερά που κουβαλούσαν τα χρώματα έβαψαν το σώμα τους. Από τότε κατοικούν πλάσματα λευκά, μαύρα, κίτρινα και ερυθρόδερμα.
Πριν όμως καταλάβουν τι είχε γίνει, το πλυντήριο ήταν η ώρα να αρχίσει το στύψιμο. Ωχ! Μεγάλη ταλαιπωρία. Μετά που τελείωσε το στύψιμο, κάποια πλάσματα είδαν στο πρόσωπό τους κάποιες γραμμές και τις ονόμασαν ρυτίδες.
Μετά η Λίζα άπλωσε τη μπαλίτσα της να στεγνώσει. Έτσι τα πλάσματα άρχισαν πάλι την καθημερινή τους ζωή. Όταν όμως στέγνωσε η μπάλα η Λίζα την πήρε και άρχισε να παίζει μαζί της. ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Ο πλανήτης άρχισε να κουνιέται, τα δέντρα ξεριζώνονταν και οι βράχοι κυλούσαν. Αυτό το φαινόμενο ονομάστηκε σεισμός.
Μετά η Λίζα πήγε να κοιμηθεί και άφησε την μπάλα της μπροστά σε έναν ανοιχτό ανεμιστήρα. Η σκόνη όμως που υπήρχε στον πλανήτη άρχισε να σηκώνεται και να τυφλώνει τα πλάσματα. Έτσι αυτό ονομάστηκε τυφώνας.
Όταν η μαμά της Λίζας το είδε αυτό κατάλαβε το λάθος της κόρης της και ξαναέβαλε τον πλανήτη στον ουρανό. Πολλές φορές όμως η μικρή ξεροκέφαλη φίλη μας παίρνει τον πλανήτη παίζει όμως μετά τον ξαναγυρνάει στον ουρανό. Τι να κάνουμε; Παιδί είναι θα μεγαλώσει!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου