Ημέρες αγάπης!

από τις  "μικρές βιβλιοφάγους"

(άρθρο του Δημήτρη Χ. Σάββα στην εφημερίδα Πατρίς)

 

   Τέτοιες μέρες… τέτοια λόγια!

Έτσι συνηθίζουμε να λέμε αυτές τις μέρες. Τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές του δωδεκαήμερου. Αλλά όλες οι μέρες πρέπει να είναι μέρες αγάπης. Ειδικά τούτη τη δύσκολη εποχή, που ο καθένας έχει ανάγκη από χαρά και αγάπη, από μία κίνηση αισιοδοξίας και παρηγοριάς. Συχνά περνώ έξω από το σπίτι της αγάπης!, και βλέπω τη μεγάλη καθημερινή κίνηση, ειδικά αυτόν τον καιρό. 

Νωρίς νωρίς δεκάδες συνάνθρωποι μας μαζεύονται στην πλατεία των έντεκα ευκαλύπτων ή Ρήγα Φεραίου, όπως λέγεται. Αλλοδαποί, αλλά και πολλοί ημεδαποί (τελευταία παρουσιάζουν μεγάλη αύξηση), περιμένουν να σιτιθούν, αλλά και πολλοί από αυτούς να πάρουν φαγητό για τα σπίτια τους, για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας τους. "Το σπίτι της αγάπης", της Ενορίας του Αγίου Μηνά λειτουργεί εδώ και είκοσι πέντε χρόνια. 

Το συσσίτιο όλο αυτό το χρονικό διάστημα γίνεται σε καθημερινή βάση, υπάρχει οργανωμένη κουζίνα και μάγειρας και όλη αυτή η προσπάθεια συντηρείτε από δωρεές πιστών, αλλά και από χρήματα προερχόμενα από το ταμείο του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Μηνά’’ μας λέει ο πατήρ Νικόλαος που η αγωνία του είναι να εξυπηρετούνται όσο το δυνατό καλύτερα, αλλά και περισσότεροι συνάνθρωποι μας, οι οποίοι έχουν ανάγκη. Βέβαια ο θεσμός αυτών των συσσιτίων έχει επεκταθεί σημαντικά και από άλλες ενορίες, καθώς και από διάφορους φορείς. Είναι σημαντικό πράγμα, έστω ένα πιάτο φαγητό, στον κάθε συνάνθρωπό μας.          

    Συχνά βλέπουμε συμπολίτες να ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών, παιδάκια να λιποθυμούν από πείνα ακόμα και στους χώρους των σχολείων και γενικά έναν κόσμο να έχει χάσει τη λαλιά του, να παραμιλάει για το πώς θα αντεπεξέλθει στην οργή και στη μανία των μεγαλεπίβολων σχεδίων των κατακτητών. 

    Για πόσο χρονικό διάστημα θα ανεχόμαστε τέτοιες εικόνες και τέτοιες κινήσεις που μειώνουν την ανθρώπινη ύπαρξη; Που προκαλούν ντροπή; Που μας οδηγούν στην οπισθοδρόμηση; Συσσίτια λοιπόν! Ένας διαχρονικός θεσμός, ειδικότερα σε χρόνους χαλεπούς! Και η χώρα έζησε πολλές τέτοιες στιγμές και επέζησε! Έτσι θα γίνει και τώρα, ας είμαστε αισιόδοξοι!