απο το μαθητή του Ε2 Γιώργο Π.
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε σ’ ένα
τεράστιο δάσος που και τα ζώα μπορούν να μιλούν, ένα μικρό κοριτσάκι, η
Κοκκινοσκουφίτσα. Η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν γενικά λίγο αγενής, γιατί μέσα στο
δάσος δεν υπήρχε σχολείο, για να πάει και να μάθει πώς να συμπεριφέρεται ωραία.
Ζούσε σε μια καλύβα μαζί με τη γιαγιά της, που της είχε ράψει μια όμορφη,
κόκκινη ζακέτα και επειδή της άρεσε και τη φορούσε συνέχεια, την ονόμασαν
Κοκκινοσκουφίτσα.
Η γιαγιά
όμως της Κοκκινοσκουφίτσας είχε ένα μυστικό, που δεν το έλεγε σε κανέναν. Είχε
φίλο έναν καλό λύκο, που ζούσε βαθιά στο δάσος σε μια μεγάλη σπηλιά. Μια μέρα,
η γιαγιά
δεν άντεξε άλλο την αγένεια της εγγονής της και το βράδυ που αυτή
κοιμόταν, έφυγε απ’ το σπίτι και πήγε να βρει τον λύκο στη σπηλιά του. Όταν τον
βρήκε, του ζήτησε να της κάνει μια χάρη. Τον παρακάλεσε να τρομάξει την
Κοκκινοσκουφίτσα, για να σταματήσει να είναι αγενής. Ο λύκος δέχτηκε και η
γιαγιά γύρισε στο σπίτι της. Είχε αρχίσει ήδη να ξημερώνει. Ευτυχώς η
Κοκκινοσκουφίτσα δεν είχε ξυπνήσει ακόμη. Από εκείνη την ημέρα η γιαγιά, κάθε
φορά που η Κοκκινοσκουφίτσα έκανε κάτι κακό, της έλεγε ότι αν το ξανακάνει, θα
τη φάει ο λύκος.
Μια μέρα που η Κοκκινοσκουφίτσα έκανε
βόλτα στο δάσος, εμφανίστηκε μπροστά της ο λύκος. Η Κοκκινοσκουφίτσα τρόμαξε
τόσο πολύ που άρχισε να τρέχει και έφτασε μέχρι το χωριό. Εκεί είδαν τον λύκο
κάποιοι χωρικοί και άρχισαν να τον κυνηγούν με τις τσουγκράνες. Τότε ο λύκος
τους είπε ότι είχε γίνει παρεξήγηση και τους διηγήθηκε τι έγινε. Αυτοί όμως δεν
τον πίστεψαν και άρχισαν να τον χτυπούν. Έτσι, η Κοκκινοσκουφίτσα έχασε τη
μοναδική της ευκαιρία να μάθει να έχει τρόπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου