από τους μαθητές του ΣΤ1 Νικόλα Κ. και Γιώργο Σ.
Τελικά υπάρχει καλύτερος παίκτης από τον Μαραντόνα, Πελέ και τον παλιό Ρονάλντο. Ονομάζεται Χατζηπαναγής. Παλιά δεν τον ξέραμε ούτε εμείς αλλά ο δάσκαλός μας που κατάγεται από την Κατερίνη μας στον γνώρισε. Με καταγωγή Κυπριακή (από την Άχνα της Αμμοχώστου), ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τη Δυναμό Τασκένδης και το 1972 πήγε στην Παχτακόρ μέχρι το 1975 που ήρθε στην Ελλάδα για τον
Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Στον Ηρακλή έκανε μεγάλη καριέρα και ήταν σπεσιαλίστας στα γκολ από κόρνερ. Εντυπωσιακή υπήρξε η συνεισφορά του στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας από τον Ηρακλή το 1976. Σε έναν από τους πιο εντυπωσιακούς τελικούς στην ιστορία του θεσμού (σκορ: 4-4, 7-6 στα πέναλτι) με τις τρίπλες του εξουδετέρωσε επανειλημμένα την άμυνα του Ολυμπιακού και πέτυχε δύο γκολ.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι μπορούσε να ντριπλάρει μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο! Άλλοι λένε ότι δεν τον γέννησε μάνα αλλά μπάλα! Όλοι όμως συμφωνούν ότι είναι ο πιο χαρισματικός και ο πιο αδικημένος ποδοσφαιριστής που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα, αφού δεν κατάφερε να φορέσει ποτέ την φανέλα της Εθνικής Ελλάδος. Ο ίδιος, ακούγοντας όλα αυτά, χαμογελάει, κουνάει το κεφάλι και προσπαθεί να αλλάξει συζήτηση. Ο Βασίλης Χατζηπαναγής, γεννημένος στις 26 Οκτωβρίου 1954 στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν από τον Κυριάκο και τη Χρύσα πολιτικούς πρόσφυγες του Εμφυλίου , στα 60 του χρόνια πλέον, κοιτάζοντας το φιλμ της ζωής του κρατά ως κορυφαίο επίτευγμα της καριέρας του την αγάπη του κόσμου, την οποία συνεχίζει να εισπράττει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο Ουζμπεκιστάν, αφού το 2011 τον τίμησαν η παλιά του ομάδα, η Παχτακόρ, και το υπουργείο Αθλητισμού της χώρας επανειλημμένα την άμυνα του Ολυμπιακού και πέτυχε δύο γκολ.
Επίσης, με τον Ηρακλή το 1984-85 κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο, επικρατώντας στο διπλό τελικό της ρουμανικής Αργκές Πιτέστι με 1-3, 4-1. Είχε αποφασιστική συμβολή στην πρόκριση στον τελικό και στην κατάκτηση του κυπέλλου, αφού σημείωσε γκολ σε όλους τους γύρους: στο 5-1 του α΄ γύρου επί της Γαλατασαράι, στο 1-0 του ημιτελικού επί της Ανκαραγιουτσού ενώ στο β΄ τελικό, στη Θεσσαλονίκη, πέτυχε το τρίτο γκολ της ομάδας του με πέναλτι. Την τελευταία του επίσημη εμφάνιση με τον Ηρακλή έκανε στις 26 Οκτωβρίου 1990, την ημέρα των 36ων γενεθλίων του, στον αγώνα για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τη Βαλένθια. Όσο και αν ακούγεται παράξενο αυτή ήταν η μοναδική συμμετοχή του Χατζηπαναγή σε αγώνα ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Το 2003, με την ευκαιρία του εορτασμού των 50 χρόνων από την ίδρυση της ΟΥΕΦΑ, ανακηρύχθηκε κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 χρόνων από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
Είχε καταπληκτική τρίπλα και αποκαλείτο "Νουρέγιεφ της μπάλας". Από το 2013, εργάζεται ως συνυπεύθυνος ακαδημιών του Ολυμπιακού Πειραιώς που στεγάζονται στη Θεσσαλονίκη.
Πηγές:
http://www.tanea.gr
Μπράβο παιδιά μου!!! Πολή καλή προσπάθεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο καλυτερο αρθρο της εφιμεριδας
ΑπάντησηΔιαγραφήΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήο καλυτερος παιχτης του κοσμου
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτο ο παιχτης δεν μπαλευετε
ΑπάντησηΔιαγραφήτον ξερω αυτο το παιχτη ηταν φοβερος παιχτης
ΑπάντησηΔιαγραφήο Χατζηπαναγης ειναι ενασ απο τους καλυτερουσ παιχτες που εχω δει
ΑπάντησηΔιαγραφήθελω να του μιασω
ΑπάντησηΔιαγραφή