απο τη μαθήτρια του Ε4 Μαρία Π
Την παρακάτω ιστορία μου τη διηγήθηκε η γιαγιά μου που την περίοδο της Κατοχής ήταν μωρό.
Ήταν βράδυ και όλοι οι στρατιώτες προχωρούσαν αργά ο ένας πίσω από τον άλλο.
Κατά τις 5 τα ξημερώματα άρχισαν να πέφτουν οι Γερμανοί με τα αλεξίπτωτα.
Οι στρατιώτες έτρεξαν να κρυφτούν όμως ένας στρατιώτης δεν πρόφτασε να κρυφτεί καλά, ήταν ο προ πάππους μου.
Μια βόμβα έπεσε στο χέρι του, έζησε για λίγο αλλά τελικά δεν τα κατάφερε. Έζησε μια με δυο μέρες μόνο και πέθανε .
Η γυναίκα του, η προ γιαγιά μου, μόλις το έμαθε άρχισε και κλαίει με μαύρο δάκρυ αλλά δεν διορθώνονταν τίποτα. Όλα είχαν τελειώσει. Αυτή ήθελε να γυρίσει τον χρόνο πίσω αλλά δεν γινόταν τίποτα.
Τέτοιες τραγικές ιστορίες υπάρχουν πολλές και καθένας που έζησε την περίοδο της γερμανικής κατοχής έχει να διηγηθεί ακόμα
περισσότερες.
Την παρακάτω ιστορία μου τη διηγήθηκε η γιαγιά μου που την περίοδο της Κατοχής ήταν μωρό.
Ήταν βράδυ και όλοι οι στρατιώτες προχωρούσαν αργά ο ένας πίσω από τον άλλο.
Κατά τις 5 τα ξημερώματα άρχισαν να πέφτουν οι Γερμανοί με τα αλεξίπτωτα.
Οι στρατιώτες έτρεξαν να κρυφτούν όμως ένας στρατιώτης δεν πρόφτασε να κρυφτεί καλά, ήταν ο προ πάππους μου.
Μια βόμβα έπεσε στο χέρι του, έζησε για λίγο αλλά τελικά δεν τα κατάφερε. Έζησε μια με δυο μέρες μόνο και πέθανε .
Η γυναίκα του, η προ γιαγιά μου, μόλις το έμαθε άρχισε και κλαίει με μαύρο δάκρυ αλλά δεν διορθώνονταν τίποτα. Όλα είχαν τελειώσει. Αυτή ήθελε να γυρίσει τον χρόνο πίσω αλλά δεν γινόταν τίποτα.
Τέτοιες τραγικές ιστορίες υπάρχουν πολλές και καθένας που έζησε την περίοδο της γερμανικής κατοχής έχει να διηγηθεί ακόμα
περισσότερες.