από την μαθήτρια του ΣΤ3, Ηλιάνα Α.
Το μπάντζι τζάμπινγκ ή bungee jumping είναι άλμα από μια ψηλή κατασκευή με τον αθλητή δεμένο με ελαστικό σκοινί. Στην αρχή του άλματος είναι ελεύθερη πτώση και στη συνέχεια λαμβάνει χώρα η αναπήδηση λόγω του ελαστικού σκοινιού και η ταλάντωση συνεχίζεται μέχρι να εξαντληθεί η κινητική ενέργεια. Οι κατασκευές που μπορεί να χρησιμεύσουν ως βάσεις μπορεί να είναι ένα γερανός, γέφυρα ή κτίριο, ή ένα όχημα το οποίο μπορεί να ίπταται πάνω από την επιφάνεια, όπως ένα αερόστατο ή ένα ελικόπτερο.
Ιστορία
Τα πρώτα σύγχρονα άλματα μπάντζι έγιναν την 1 Απριλίου 1979, από την 76 μέτρων κρεμαστή γέφυρα Κλίφτον στο Μπρίστολ, από τους Ντείβιντ Κιρκ και Σάιμον Κίλινγκ, και οι δύο μέλη του συλλόγου επικίνδυνων αθλημάτων του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Οι άλτες συνελήφθησαν λίγο αργότερα, αλλά συνέχισαν τα άλματα στις ΗΠΑ, από τη γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ και τη γέφυρα του Ρόαγιαλ Γκορτζ (το τελευταίο άλμα έγινε με χορηγία και αναμετάδοση του αμερικανικού προγράμματος That's Incredible), διαδίδοντας την ιδέα παγκοσμίως.

Παλαιότερες πρακτικές που μοιάζουν με το μπάντζι τζάμπινγκ είναι κατάδυση στη Γη, στο νησί της Πεντηκοστής στα Βανουάτου. Είναι αρχαίο τελετουργικό στο οποίο νεαροί άνδρες πηδούν από μια ψηλή ξύλινη κατασκευή με κληματαριές δεμένες στους αστραγάλους τους, ως δοκιμασία θάρρους και πέρασμα στην ενηλικίωση. Σε αντίθεση με το σύγχρονο μπάντζι τζάμπινγκ, στόχους του είναι χτυπήσουν στο έδαφος, αλλά οι κληματαριές απορροφούν αρκετή ορμή ώστε η σύγκρουση να μην είναι θανάσιμη. Εκπρόσωποι του νησιού ζήτησαν από τον ΑJ Χάκετ αποζημίωση για αυτό που θεωρούσαν ως μη αδειοδοτημένη οικειοποίηση της πολιτιστικής τους ιδιοκτησίας.
Ασφάλεια

Πηγή: https://el.wikipedia.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου